Nieważny jest plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego uchwalony z naruszeniem zasad procedury planistycznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant Aleksandra Żmudzińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność § 3 ust. 7 zaskarżonej uchwały 2. umarza postępowanie w pozostałym zakresie.
Uchwałą z dnia [...] r. nr [...] Rada Miejska w L. przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta L. dla obszaru obejmującego dzielnicę [...] zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej nr [...]. Uchwała została opublikowana w Dz. Urzęd. Woj. [...] z dnia [...]r. nr [...], poz. [...] i weszła w życie dnia [...]r.
Skargą z dnia [...]r. Wojewoda [...] zwrócił się do sądu administracyjnego o stwierdzenie nieważności tej uchwały w części określonej w § 3 ust. 7, dotyczącej zakazu lokalizacji nowych stacji bazowych telefonii komórkowej, nadajników radiowych, telewizyjnych i radiolokacyjnych oraz rozbudowy wymienionych obiektów istniejących, oraz w § 5 ust.3 dotyczącej zakazu lokalizowania na terenie usług (U) obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży przekraczającej 600 m2 oraz lokalizowania na terenach usług sportu i rekreacji (US) obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży przekraczającej 100 m2. Podstawę skargi stanowił zarzut naruszenia przepisu art. 17 i 15 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.) oraz art. 20 i 22 Konstytucji RP.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zakaz przewidziany w § 3 ust. 7 uchwały został wprowadzony z naruszeniem zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 17 pkt 13 ustawy, organ sporządzający projekt planu może wprowadzać zmiany do projektu planu, który został uprzednio przedłożony organom właściwym do opiniowania i uzgadniania oraz wyłożony do publicznego wglądu, jedynie w wyniku uwzględnienia uwag złożonych do projektu. Z dokumentacji planistycznej wynika, że przedmiotowy zapis nie istniał w projekcie planu przedłożonym Wojewodzie [...] w [...]r. celem uzgodnienia. Z załącznika nr 1 do uchwały wynika natomiast, że wprowadzenie tego zakazu nie wynikało z uwzględnienia uwag zgłoszonych do projektu po jego wyłożeniu do publicznego wglądu. Praktyka taka stanowi naruszenie zasad procedury planistycznej.
Jednocześnie zarzucono, że wprowadzony w § 3 ust. 7 zakaz stanowi przekroczenie uprawnień przysługujących gminie i naruszenie art. 4 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego winien określać rozmieszczenie inwestycji celu publicznego, do jakich zgodnie z art. 6 ustawy należą obiekty i urządzenia łączności publicznej. Plan winien także określać zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej. W planie należało zatem wskazać rozmieszczenie i warunki inwestycji telekomunikacyjnych, a nie wprowadzić całkowity zakaz ich realizacji. Skoro plan ten obejmuje tereny o różnym przeznaczeniu, także usług, działalności produkcyjnej, składów, magazynów, infrastruktury technicznej, to wprowadzenie przedmiotowego zakazu wynikało z innych przesłanek niż troska o zachowanie ładu przestrzennego i zrównoważonego rozwoju.
Odnośnie zapisów zawartych w § 5 ust. 3 uchwały organ nadzoru podniósł, że niedopuszczalne jest wprowadzenie ograniczeń z uwagi na powierzchnię sprzedaży w obiekcie. Wielkość ta nie mieści się w zakresie przedmiotowym planu miejscowego i stanowi ingerencję w zasadę swobody prowadzenia działalności gospodarczej.