Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Ś. w przedmiocie zasad wynajmowania lokali użytkowych i garaży stanowiących własność gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek ( spr.) Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka Sędzia WSA Rafał Wolnik Protokolant sekr. sąd. Elwira Massel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2006 r. sprawy ze skargi Gminy Z. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Ś. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali użytkowych i garaży stanowiących własność gminy oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Miejska w Z. podjęła w dniu [...] uchwałę nr [...] w sprawie zasad wynajmowania lokali użytkowych i garaży stanowiących własność Gminy Z. lub znajdujących się w jej samoistnym posiadaniu.

Następnie uchwałą z dnia [...] nr [...], Rada Miejska w Z. dokonała m.in. zmiany § 2 pkt 3 tejże uchwały, wymieniając dalsze cztery przypadki odstąpienia od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umów najmu tych lokali. Na powyższą uchwałę zmieniającą skargę do sądu administracyjnego wniósł Wojewoda Ś. i nieprawomocnym wyrokiem z dnia 23 października 2006 r. sygn. akt II SA/GL 605/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę uwzględnił, stwierdzając nieważność § 1 pkt 2 uchwały zmieniającej z dnia [...].

W dniu [...] Rada Miejska w Z. na wniosek Prezydenta Miasta podjęła uchwałę nr [...] w sprawie kolejnej zmiany uchwały z dnia [...] poprzez dodanie do § 2 pkt 3 przepisu ppkt 8 jako kolejnego przypadku odstąpienia od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umów najmu lokali użytkowych, ( w przypadku osób, z którymi uprzednio rozwiązano umowę najmu, pod warunkiem dokonania spłaty zadłużenia i w przypadku, gdy lokal nie został ponownie wynajęty innemu podmiotowi ). Jako podstawę prawną organ gminy powołał przepisy art. 40 ust. 2 pkt 3, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w zw. z art. 13 ust. 1 i art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.).

Odpis powyższej uchwały doręczono Wojewodzie Ś. w dniu [...], zaś po wszczęciu w dniu [...] postępowania nadzorczego, zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym, podjętym w dniu [...] Wojewoda stwierdził nieważność tej uchwały jako niezgodnej z art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

W uzasadnieniu organ nadzoru podniósł, że z regulacji tej wynika, iż działanie rady ogranicza się do wyrażenia zgody na odstąpienie od obowiązku przetargowego zawarcia umów najmu. Tymczasem kwestionowaną uchwałą Rada Miejska w Z. wprowadziła obowiązek odstąpienia od przetargu w przypadkach enumeratywnie wskazanych w uchwale, naruszając określoną w tym przepisie kompetencję.

Odpis rozstrzygnięcia nadzorczego doręczono organowi gminy w dniu [...], zaś w skardze do sądu administracyjnego wniesionej na podstawie uchwały Rady Miejskiej w Z. z dnia [...], Gmina Z. wniosła o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego i zasądzenie kosztów postępowania.

Zdaniem Gminy, kwestionowaną uchwałą, rozszerzając katalog przypadków zwolnienia od obowiązku przetargowego zawarcia umów najmu lokali użytkowych, nie wprowadzono obowiązku, lecz wyrażono ogólną zgodę i w sposób generalny, co jest dopuszczalne w świetle art. 37 ust. 4 zd. 2 ugn z uwagi na użycie przez ustawodawcę liczby mnogiej. Nadto, rada gminy władna jest do swobodnego określenia przypadków, w których wyraża zgodę na odstąpienie od trybu przetargowego. Podkreślono też, iż uchwała została podjęta na wniosek Prezydenta Miasta, a zatem w żaden sposób Rada Miejska nie wykroczyła poza swoje kompetencje, określone w art. 37 ust. 4 ugn.

Strona 1/3