Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie ochrony zwierząt
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant specjalista Małgorzata Orman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2012 r. sprawy ze skargi Gminy D. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ochrony zwierząt oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Gminy D. w dniu dnia [...] r. podjęła uchwałę Nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn. Dz.U z 2001, Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i art. 11a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t. jedn. Dz.U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002 ze zm.) w sprawie przyjęcia opieki na zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy D.. Wymieniona uchwała doręczona została Wojewodzie [...] w dniu 3 kwietnia 2012 r.

Pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. organ nadzoru zawiadomił Radę Gminy D. o wszczęciu postępowania nadzorczego, a następnie rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r., działając w trybie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, stwierdził nieważność tej uchwały. Przedmiotową uchwałą Rada Gminy D. przyjęła program ochrony nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu bezdomności zwierząt na terenie gminy, stanowiący załącznik do uchwały. Jako podstawę prawną podjęcia uchwały wskazano art. 11a ustawy o ochronie zwierząt, który w ust. 1 stanowi obowiązek określania w drodze uchwały programu opieki nad zwierzętami, a w ust. 2 określa enumeratywnie obligatoryjne elementy takiego programu. Uwzględniając treść tego przepisu organ nadzoru stwierdził, iż przedmiotowa uchwała nie spełnia ustawowych wymogów, określonych w przywołanych przepisach, tzn. nie zawiera wszystkich elementów wymienionych w przepisie. Wobec faktu, iż przepis ten jest normą o charakterze iuris cogentis, niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych tam przesłanek, skutkuje bezwzględną nieważnością takiego aktu. Organ wskazał, iż w przedmiotowej uchwale nie zawarto wymogów określonych w pkt. 7 i pkt. 5 art. 11a, a mianowicie nie wskazano gospodarstwa rolnego zapewniającego opiekę dla bezdomnych zwierząt gospodarskich oraz nie określono sposobu wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na realizację tego programu. Ze względu na brak obligatoryjnych elementów programu delegacja ustawowa do podjęcia przedmiotowej uchwały nie został zrealizowana w sposób prawidłowy, co skutkuje nieważnością uchwały w całości.

Dodatkowo organ nadzoru uznał, że art. 11a ustawy określa jedynie kompetencję rady gminy do podjęcia uchwały w omawianym przedmiocie. Nie stanowi tym samym samodzielnej normy - podstawy do wydawania przepisów powszechnie obowiązujących na danym terenie. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gminy, a zatem rada wypełniając ten obowiązek uchwala program, określający konkretne zadania. Należy więc uznać, że postanowienia tego programu mają charakter wewnętrzny, gdy tymczasem Rada Gminy D. nadała kwestionowanej uchwale walor prawa miejscowego, co potwierdza treść § 3 uchwały - stanowiąc o ogłoszeniu jej w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] i wejście w życie tej uchwały po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia. W ocenie organu nadzoru przedmiotowy akt nie posiada cech aktu prawa miejscowego.

Strona 1/5