Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski,, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Protokolant st. sekr. Małgorzata Orman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2008 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty M. z dnia [...]r. nr [...], 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Wnioskiem z dnia [...] r. skierowanym do Burmistrza Gminy i Miasta K. S. W. wystąpił o ustalenie i wypłatę odszkodowania za zajętą pod drogę gminną część działki nr [...] położonej w G. Postępowanie w tej sprawie po jej przekazaniu zgodnie z właściwością Staroście M. zostało zawieszone postanowieniem tego organu z dnia [...]r., do czasu wydania prawa przez Wojewodę [...] decyzji stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez Gminę K. własności tej nieruchomości. Decyzję o nabyciu z mocy prawa przez Gminę K. własności nieruchomości o pow. [...] ha oznaczonej w ewidencji numerem [...]. Wojewoda [...] wydał w dniu [...] r. wskazując w jej podstawie prawnej art. 73 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm. - dalej ustawa Przepisy wprowadzające) W jej uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z zapisami Księgi Wieczystej KW Nr [...] prowadzonej przez Sąd Rejonowy w M. zajęta pod drogę gminną nieruchomość stanowiła w dniu 31 grudnia 1998 r. własność M. K., a aktualnie jako właściciele tej nieruchomości wpisani są S. I W. małżonkowie W. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w dniu [...]r. W następstwie tej decyzji Starosta M. postanowieniem z dnia [...]r. podjął zawieszone postępowanie. Następnie organ ten działając w oparciu o art. 73 ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy Przepisy wprowadzające odmówił ustalenia i wypłaty odszkodowania za przejętą nieruchomość drogową. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że wnioskodawca nie spełnił podstawowej przesłanki decydującej o przyznaniu odszkodowania za przejętą nieruchomość, bowiem nie przysługiwał mu w dniu 31 grudnia 1998 r. tytuł własności do tej nieruchomości. Organ I instancji jednocześnie wskazał, że poprzedni właściciel tej nieruchomości nie złożył w terminie ustawowym stosownego wniosku o odszkodowanie.
W odwołaniu od tej decyzji S. W. domagał się wypłaty odszkodowania. Podniósł, że kupując przedmiotową nieruchomość przejął do niej wszelkie prawa, co zostało potwierdzone wpisem do księgi wieczystej. Jednocześnie podał, że nie kwestionuje przejęcia przez gminę tej nieruchomości, a domaga się jedynie wypłaty należnego odszkodowania zwłaszcza, że poprzedni jej właściciel takowego nie otrzymał.
Wojewoda [...] zaskarżoną decyzją wydaną w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 73 ust. 2 pkt 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy Przepisy wprowadzające utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy Przepisy wprowadzające nieruchomości zajęte pod drogi publiczne pozostające we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności z dniem 1 stycznia 199 r. stały się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. Z przepisu tego wynika, że opisane przejście prawa własności następuje za odszkodowaniem dla byłych właścicieli. Odszkodowanie to jest wypłacane w myśl art. 73 ust. 2 i ust. 4 tej ustawy przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na wniosek byłego właściciela złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2005 r. W myśl tych przepisów uprawnionym do złożenia wniosku o ustalenie i wypłatę odszkodowania za przejętą nieruchomość był jej właściciel przed dniem jej przejścia na własność Gminy K., którym w tej dacie był M. K.