Pismem z dnia [...] skarżący wystąpili do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi domagając się udzielenia im pomocy w uzyskaniu odszkodowania za przejętą nieruchomość drogową. Wskazali, że do czasu wydania przez Wojewodę [...] decyzji z dnia [...] płacili podatek od nieruchomości od działki nr [...]. Podkreślili, że przed doręczeniem im decyzji Wojewody nie byli informowani o jakimkolwiek przejęciu ich nieruchomości, w związku z czym nie można twierdzić, że złożony przez nich wniosek o wypłatę odszkodowania został złożony po terminie. Stanowisko takie jest bowiem sprzeczne z art. 21 ust. 2 Konstytucji R.P. Po otrzymaniu decyzji Wojewody dowiedzieli się także, że właścicielom sąsiednich nieruchomości wypłacone zostało odszkodowanie z tytułu przejścia na własność Powiatu [...] gruntów zajętych pod drogę powiatową.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...], opartym na przepisie art. 65 § 1 k.p.a., Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi przekazał przedmiotowe pismo Wojewodzie [...] jako organowi właściwemu. W uzasadnieniu wskazał, że Wojewoda winien rozważyć zarzuty podniesione w piśmie J.K. i M.K., a w przypadku ich nieuwzględnienia przesłać pismo do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach jako skargę na ostateczną decyzję administracyjną z dnia [...]. Postanowienie przekazujące sprawę do organu właściwego wraz z pismem skarżących wpłynęło do Urzędu Wojewódzkiego w dniu [...]. Wojewoda [...] przekazał to pismo wraz z odpowiedzią na skargę do WSA w Gliwicach w dniu [...]. W odpowiedzi tej wniósł o oddalenie skargi podtrzymując w całości stanowisko zajęte w motywach zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniesiona skarga nie mogła odnieść skutku, gdyż zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
Skarżącym należy wyjaśnić, że zgodnie z treścią art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny kontroluje zaskarżoną decyzję w aspekcie jej zgodności z prawem. Decyzję taką sąd władny jest uchylić w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa materialnego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, czy naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego bądź wreszcie naruszenia prawa procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Niezależnie od tego sąd administracyjny stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 k.p.a. lub innych przepisach, bądź stwierdza jej wydanie z naruszeniem prawa.
Kontrolę zaskarżonej decyzji Sąd poprzedził zbadaniem dopuszczalności wniesionej skargi. Z uwagi na okoliczności w jakich doszło do przekazania skargi do Sądu skarżący zostali wezwani do wskazania, czy ich pismo z dnia [...] zaadresowane do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi potraktować należy jako skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Wojewody [...] z dnia [...], nr [...]. Na wezwanie to odpowiedzieli oni pozytywnie pismem z dnia [...] Uznać trzeba także, że skarga została wniesiona w terminie określonym w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.). Z akt sprawy wynika bowiem, że zaskarżona decyzja Wojewody [...] została doręczona obojgu skarżącym w dniu [...]. Pismo zaś zaadresowane do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, któremu następnie nadany został bieg jako skardze na wskazaną wyżej ostateczną decyzję, wpłynęło do Wojewody [...] w dniu [...], a zatem przed upływem trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącym zaskarżonego aktu. Reasumując należało wniesioną skargę uznać za dopuszczalną.