Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant Starszy referent Anna Cyganek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2009 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę oddala skargę.
Wnioskiem złożonym w Urzędzie Miejskim w Z. w dniu [...] B.K. wniósł o wypłatę odszkodowania z tytułu zajęcia jego nieruchomości, stanowiącej działkę nr [...], położoną w Z. przy ul. [...], pod drogi publiczne.
Decyzją z dnia [...] nr [...], podjętą z up. Prezydenta Miasta Z., wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, orzeczono o odmowie ustalenia odszkodowania. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji powołał przepis art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.). W uzasadnieniu wskazano, że w myśl art. 73 ust. 4 powołanej ustawy, ustalenie i wypłata odszkodowania z tytułu zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną następuje na wniosek właściciela złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa. Skoro w niniejszej sprawie wniosek złożono w dniu [...], a zatem po upływie powyższego terminu, organ I instancji uznał, iż roszczenie nie może być rozpatrywane.
W odwołaniu od decyzji B.K. zarzucił bezzasadność odmowy przyznania odszkodowania w sytuacji, gdy nie został poinformowany przez Urząd Miejski o zajęciu jego nieruchomości pod drogę publiczną i nie zaniechano też poboru podatku od nieruchomości.
Zaskarżoną decyzją podjętą z up. Wojewody [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa orzeczono o uchyleniu decyzji i umorzeniu postępowania pierwszej instancji. Organ odwoławczy podzielił co prawda stanowisko organu I instancji, iż wniosek o wypłatę odszkodowania został złożony po upływie terminu, określonego w art. 73 ust. 4 powołanej ustawy, jednakże uznał, iż uchybienie terminu prawa materialnego wywołuje skutek w postaci wygaśnięcia praw o charakterze materialnym. W takim zaś przypadku stosunek materialnoprawny nie może być nawiązany, co skutkuje bezprzedmiotowością postępowania w rozumieniu art. 105
§ 1 kpa. Nadto organ II instancji wskazał, iż nie jest właściwy w sprawach podatkowych, zaś dochodzenie roszczeń z tytułu zajęcia nieruchomości możliwe jest jedynie przed sądem powszechnym.
W skardze do sądu administracyjnego B.K. ponowił dotychczasowe zarzuty co do trybu przejęcia jego nieruchomości pod drogę publiczną, co nastąpiło bez powiadomienia go i ujawnienia tego faktu w księdze wieczystej. Wyjaśnił nadto, że dopiero w [...] dowiedział się o przysługującym mu prawie do odszkodowania z tego tytułu. Skarżący podniósł też, że do tej pory od nieruchomości pobierany jest podatek.
Organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi z przyczyn wskazanych w motywach zaskarżonej decyzji.
W toku rozprawy sądowej w dniu 9 maja 2007 r. pełnomocnik Wojewody [...] podał dodatkowo, że do tej pory nie wydano decyzji stwierdzającej przejście nieruchomości na rzecz Gminy Z. z uwagi na brak wniosku w tym przedmiocie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie mogła odnieść skutku, bowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa materialnego, ani też w toku postępowania organy administracji nie naruszyły reguł procedury w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik postępowania, bądź skutkującym jego wznowieniem.