Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie programu gospodarowania gminnym zasobem mieszkaniowym
Tezy

"Rada gminy podejmując na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. O ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 31, poz. 266 ze zm.) uchwałę w sprawie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, nie jest upoważniona do określenia w niej zasad waloryzacji kaucji zabezpieczających za lokale mieszkalne, wpłaconych przez najemcę przed dniem 12 listopada 1994r."

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka Sędzia WSA Rafał Wolnik Protokolant starszy referent Magdalena Jankowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2008 r. sprawy ze skargi Gminy R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie programu gospodarowania gminnym zasobem mieszkaniowym oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r. nr [...], wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta R. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie zmiany uchwały w przedmiocie przyjęcia programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem miasta R. w latach [...] z powodu sprzeczności z art. 21 ust.2 pkt 8 oraz art. 36 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 ze zm.).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego wskazano, że wspomnianą uchwałą Rada Miasta R. dokonała zmiany w uchwale z dnia [...] r. nr [...] poprzez dodanie do Rozdziału VIII załącznika tej uchwały ustępów 3 i 4. Na skutek tych zmian do uchwały wprowadzone zostały regulacje, za pomocą których ustalona została waloryzacja kaucji zabezpieczających za lokale mieszkalne, wpłacanych przed dniem 12 listopada 1994 r. przez wyliczenie oparte na:

- porównaniu przeciętnego, miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej (podstawa wymiaru emerytur i rent - dane Głównego Urzędu Statystycznego), z okresu kiedy wpłacona była kaucja, z kwotą wpłaconej kaucji, wyznaczenie współczynnika, według którego obliczona zostanie kaucja zwaloryzowana,

- przemnożeniu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w roku poprzedzającym złożenie wniosku o waloryzację kaucji zabezpieczającej za lokal mieszkalny, podanego w Komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego (podstawa wymiaru rent i emerytur), przez wyznaczony współczynnik,

- wskazaniu, że kaucja zwaloryzowana ustalona zostanie na poziomie 65 % wyliczonej kwoty.

W ocenie Wojewody [...] takie brzmienie uchwały narusza wskazane wyżej przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. Przepisy tej ustawy nie zawierają bowiem delegacji ustawowej, która umożliwiałaby organom samorządu terytorialnego ingerencję w wysokość oraz sposób waloryzacji kaucji przysługującej najemcom. Przepis art. 36 ustawy o ochronie praw lokatorów stanowi, że kaucja wpłacona przez najemcę przed dniem 12 listopada 1994 r., pomniejszona o ewentualne należności wynajmującego z tytułu najmu, podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. Co prawda obowiązująca regulacja nie daje jednoznacznych wskazówek w kwestii waloryzacji kaucji wpłaconych przez najemcę przed dniem 12 listopada 1994 r., niemniej jednak w takiej sytuacji należy stosować ogólne zasady wynikające z przepisów Kodeksu cywilnego. Tym samym, w każdym tego rodzaju przypadku ustalenie waloryzacji będzie następowało w drodze orzeczenia sądu powszechnego. Za niedopuszczalne należało zatem uznać ustalenie zasad waloryzacji w uchwale rady gminy. Na poparcie tego stanowiska przywołana została uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2002 r. sygn. III CZP 58/02 (OSNC 2003/9/117) oraz wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 września 2006 r. (sygn. akt II SA/Gl 1058/05).

Strona 1/5