Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gmina w 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Pauter Asesor WSA Jarosław Piątek (spr.) Protokolant referent stażysta Katarzyna Grycuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 31 marca 2016 r. nr XV/96/16 w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gmina w 2016 r. I. stwierdza nieważność : § 4, § 6, § 7 ust. 1, § 12, § 13 zaskarżonej uchwały, II. w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska 31 marca 2016 r. podjęła uchwałę Nr XV/96/16 w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy w 2016 roku.

Uchwałę tę podjęto na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, dalej jako u.s.g.) oraz art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 856 ze zm., dalej jako u.o.z.).

Uchwałę - w części obejmującej § 5 ust. 2 b, § 6, § 12, § 13 zaskarżył Prokurator Rejonowy zarzucając:

a) zawarcie w § 5 ust. 2b uchwały niedopuszczalnej regulacji polegającej na wyłapywaniu i przyjmowaniu bezdomnych zwierząt w punkcie przetrzymywania zanim zostaną przekazane do schroniska do zwierząt,

b) niewskazanie w § 6 uchwały listy społecznych opiekunów (karmicieli) orz konkretnych miejsc, w których przebywają koty wolnożyjące, miejsc i częstotliwości ich dokarmiania,

c) niewskazanie w § 12 uchwały konkretnego podmiotu zobowiązanego do zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku wystąpienia zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt,

d) przekroczenie w § 13 uchwały delegacji ustawowej poprzez zamieszczenie w uchwale postanowień dotyczących edukacji mieszkańców w zakresie ochrony zwierząt.

Skarżący wniósł - na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. dalej: p.p.s.a.) - o stwierdzenie nieważności uchwały w całości.

Odpowiadając na skargę Rada Miejska uznała zarzuty za bezzasadne i wniosła o oddalenie skargi.

Odnośnie zarzutu naruszenia § 5 ust. 2 uchwały organ wskazał, że zwierzęta zanim zostaną przekazane do schroniska są umieszczane w punkcie przetrzymywania tak aby nie stwarzać zagrożenia miejscowego oraz w celu przeprowadzenia procedury ustalenia właścicieli.

W zakresie zarzutu naruszenia § 6 uchwały organ podniósł, że gmina nie posiada listy społecznych opiekunów kotów ani konkretnych miejsc w których koty przebywają oraz częstotliwość ich dokarmiania, ponieważ nikt wcześniej nie zgłosił takiej potrzeby.

Zdaniem organu nie jest również uzasadniony zarzut naruszenia § 12 uchwały ponieważ na stronie internetowej gminy znajdowało się pismo z informacją, kto realizuje ten obowiązek ustawowy w 2016 r.

Pismem z dnia [...] maja 2017 r. Prokurator Okręgowy zmodyfikował skargę wniesioną przez Prokuratora Rejonowego w ten sposób, że wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w części dotyczącej § 4, § 5 ust. 2b, § 6, § 7 ust.1, § 12, § 13.

Prokurator wskazał, że w § 4 została przekroczona delegacja ustawowa poprzez niedopuszczalną modyfikację celów i zadań programu określonych w art. 11a ust. 2 u.o.z.

Odnośnie § 7 ust. 1 uchwały Prokurator Okręgowy podniósł, że organ w § 7 ust. 1 uchwały pominął charakter odławiania zwierząt i w ten sposób został naruszony § 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad i warunków wyłapywania bezdomnych zwierząt (Dz. U z 1998 r., poz. 116, dalej - rozporządzenie). Z powyższego przepisu wynika, że wyłapywanie zwierząt ma charakter stały lub okresowy - w zależności od treści uchwały zawierającej program.

Strona 1/6