Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Asesor WSA Michał Ruszyński Protokolant sekr. sąd. Anna Lisowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2008 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wynagradzania pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej oddala skargę.
Rozstrzygnięciem nadzorczym [...], działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (DZ.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) Wojewoda Lubuski stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy S. [...] w sprawie wynagradzania pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. w części dotyczącej § 2 uchwały. W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że uchwała istotnie narusza przepis § 3 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 2005r.w sprawie zasad wynagradzania pracowników samorządowych zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (DZ.U. Nr 146 poz. 1222 ze zm.), albowiem w myśl tegoż przepisu rozporządzenia wartość jednego punktu w złotych ustala pracodawca w porozumieniu odpowiednio z radą gminy, radą powiatu lub sejmikiem województwa, stosownie do swoich możliwości finansowych. Tym samym, stwierdził organ, określenie wartości jednego punktu służącego do obliczenia miesięcznych kwot wynagrodzenia zasadniczego przysługującego pracownikom jest kompetencją danego pracodawcy, nie zaś Rady Gminy. W § 2 przedmiotowej uchwały Rada Gminy faktycznie ustaliła wartość jednego punktu, a tym samym przekroczyła swoje kompetencje.
Od powyższego rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody Lubuskiego Rada Gminy S., reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła skargę, zarzucając iż wydane zostało z naruszeniem 3 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 2005r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (DZ.U. z 2005r. nr 146 poz. 1222) poprzez jego błędną interpretację. W uzasadnieniu skargi pełnomocnik podniósł, iż w piśmie z dnia 14 grudnia 2007r. Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. przedstawił propozycje dotyczące najniższego wynagrodzenia oraz wartości jednego punktu. Dla skuteczności tych ustaleń koniecznym było porozumienie z Radą Gminy S., która uchwałą [...] przyjęła ustalenie wysokości najniższego wynagrodzenia i wartości punktu - zgodnie z ustaleniem ich przez pracodawcę. Pełnomocnik stwierdził, że rada gminy swoje stanowisko wyrazić może jedynie w formie uchwały, jednak o wysokości najniższego wynagrodzenia i wartości punktu zdecydował pracodawca. Pełnomocnik zarzucił, że Wojewoda dokonał złej interpretacji sposobu wykonania powołanego przepisu rozporządzenia. W rozpatrywanej sprawie nie doszło do jego naruszenia, gdyż pomiędzy pracodawcą, a Radą Gminy doszło do porozumienia. W odpowiedzi na skargę Wojewoda Lubuski wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Skarga nie była zasadna.
Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ.U. z 2002r. nr 153 poz. 1270 ze z. - dalej p.p.s.a.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Sąd, uwzględniając skargę jednostki samorządu terytorialnego na akty nadzoru -uchyla ten akt ( art. 148 p.p.s.a.). Przytoczony przepis art. 148 p.p.s.a. pozostaje w związku z art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (zwaną dalej -u.s.g.), stosownie do którego nieważna jest uchwała lub zarządzenie organu jednostki samorządu terytorialnego sprzeczna z prawem. Natomiast przepis art. 91 ust. 4 u.s.g. stanowi, że w przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, że uchwałę wydano z naruszeniem prawa. Z powyższego wynika, że - a contrario do postanowień art. 91 ust. 4 u.s.g. - każde istotne naruszenie prawa powoduje stwierdzenie nieważności aktu organu gminy dotkniętego taką wadą. Rozpatrując sprawę ze skargi na akt nadzoru należy dokonać oceny, czy zachowana została procedura podjęcia aktu nadzoru oraz czy zawarte w nim rozstrzygnięcie znajduje oparcie w przepisach prawa. Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda Lubuski stwierdził nieważność § 2 uchwały rady Gminy S. [...], uznając, iż przepis ten w sposób istotny narusza przepis prawa.