Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska, Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Fornalik, Asesor WSA Joanna Brzezińska (spr.), Protokolant Krzysztof Rogalski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2006r. przy udziale ______ sprawy ze skargi A.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2004 r. A.K. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o stwierdzenie, w trybie art. 156 § 1 pkt 2 Kpa, nieważności orzeczenia Starosty z dnia [...] stycznia 1950 r. nr 99 o uchyleniu orzeczenia i wykonaniu aktu nadania nr 733 z dnia 1 czerwca 1948 r., na mocy którego jego ojcu M.K. nadano gospodarstwo rolne we wsi [...]. Wskazanemu orzeczeniu wnioskodawca zarzucił naruszenie przepisu art. 100 kodeksu postępowania administracyjnego z 1928 r. poprzez wydanie go bez zgody zainteresowanego oraz brak powołania się w podstawie prawnej na właściwe przepisy prawa materialnego regulujące kwestie osadnictwa na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Ponadto wskazał na rażące niedbalstwo prowadzonego postępowania polegające na naruszeniu przepisów art. 23, 75 i 76 ww. rozporządzenia.
Decyzją z dnia [...] września 2005 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, na podstawie przepisu art. 1 i 2 ustawy z dnia [...] października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 z późn.zm.), art. 157 § 1, art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 1071 z późn.zm.), odmówiło stwierdzenia nieważności orzeczenia nr [...] z dnia [...] stycznia 1950 r. Starosty wydanego w sprawie uchylenia orzeczenia o wykonaniu aktu nadania nr [...] z dnia [...] czerwca 1948 r. o przeniesieniu prawa własności gospodarstwa o obszarze 11, 36 ha położonego w [...], na rzecz M.K..
W uzasadnieniu organ, opisując postępowanie prowadzone w celu ustalenia stron postępowania oraz zgromadzenia dokumentów w sprawie, podkreślił, że mimo podjętych czynności nie udało się zebrać pełnego materiału dowodowego tj. dotyczącego postępowania administracyjnego prowadzonego przez Starostę w roku 1950, a zakończonego wydaniem kwestionowanego orzeczenia nr [...] o uchyleniu orzeczenia o wykonaniu aktu nadania nr [...] z dnia [...] czerwca 1948 r. Z tej przyczyny organ oparł się na dowodach znajdujących się w Sądzie Rejonowym w Wydziale Ksiąg Wieczystych, mimo iż nie są to pełne akta administracyjne postępowania prowadzonego przez Starostę w przedmiotowej sprawie. Organ wskazał także, że ani wnioskodawca, ani też nikt z pozostałych stron nie dołączył dowodów potwierdzających zarzuty zawarte we wniosku. Kolegium stwierdziło, iż z powodu nieodnalezienia dokumentów źródłowych prowadzonego w roku 1950 postępowania administracyjnego, nie może z całą pewnością stwierdzić, że M.K. nie wyraził zgody na uchylenie orzeczenia o wykonaniu aktu nadania skoro ówczesne przepisy przewidywały taką możliwość. Tym samym nie można stwierdzić, że orzeczenie to wydane zostało bez jego zgody i rażąco narusza art. 100 rozporządzenia o postępowaniu administracyjnym.
Kolegium nie uznało także za zasadne zarzutów rażącego naruszenia przepisów art. 36 ust. 1 i art. 75 rozporządzenia o postępowaniu administracyjnym z 1928 r. W ocenie organu, Starosta wskazał w uzasadnieniu orzeczenia, iż z uwagi na fakt uchylenia aktu nadania przez Powiatową Komisję Osadnictwa Rolnego, koniecznym stało się również uchylenie orzeczenia o wykonaniu aktu nadania wydanego na rzecz M.K.. Odnosząc się z kolei do zarzutów naruszenia art. 76 oraz art. 23 ww. rozporządzenia, nakładających obowiązek umieszczania w decyzji objaśnienia o przysługującym stronie prawie do wniesienia odwołania oraz doręczenia za potwierdzeniem odbioru, organ uznał, iż z powodu braku dokumentów źródłowych, nie można stwierdzić czy są one zasadne. Jednocześnie podniesiono, że skutkiem przedmiotowego orzeczenia było postanowienie Sądu Grodzkiego o dokonaniu wykreślenia prawa własności do przedmiotowego gospodarstwa z księgi wieczystej, którego odpis został doręczony nadzielonemu, czyli M.K..