Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Marek Szumilas Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Anna Lisowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r. nr VIII/42/11 w sprawie regulaminu korzystania z sal wiejskich na terenie Gminy oddala skargę.
Wojewoda wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy Nr VI11/42/11 z dnia 28 kwietnia 2011 r. w sprawie regulaminu korzystania z sal wiejskich na terenie Gminy (DZ. Urz. Woj. z 2011 r. Nr 65 poz. 1224). W skardze skarżący domagał się stwierdzenia nieważności § 3 ust. 2 uchwały, zarzucając temu przepisowi naruszenie art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 18 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w związku z art. 144 Kodeksu cywilnego i art. 19 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (DZ.U. z 2005 r. Nr 31 poz. 266), a także art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że stosownie do treści § 3 ust. 1 zaskarżonej uchwały, jeżeli w danym budynku oprócz Sali wiejskiej znajdują się lokale wykorzystywane do celów mieszkalnych, obowiązuje zachowanie ciszy nocnej od godz. 22.00 do godziny 6.00 dnia następnego. Dalej w zaskarżonym § 3 ust. 2 uchwały Rada postanowiła, że cisza nocna, o której mowa w ust. 1 nie obowiązuje w przypadku organizowania uroczystości okolicznościowych, takich jak wesela, rocznice ślubu, urodziny, imieniny lub o podobnym charakterze.
W myśl art. 144 Kodeksu cywilnego właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. W przypadku naruszenia prawa własności właściciel może dochodzić jego ochrony zgodnie z art. 222 i 223 Kodeksu cywilnego. Na mocy art. 19 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego, do ochrony praw lokatora stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności. Ograniczając ciszę nocną na niekorzyść najemców, czy też właścicieli lokali mieszkalnych położonych w tych samych budynkach, co sale wiejskie Rada wprowadziła możliwość ograniczenia prawa własności. Ograniczenie prawa własności, w myśl art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić tylko w drodze ustawy. Tym samym Rada wykroczyła poza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie. W ocenie organu skarżący błędnie zinterpretował przepis art. 144 Kodeksu cywilnego. Organ wskazał, że zarówno w judykaturze, jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że hałasy są oddziaływaniami (imisjami) pośrednimi, a takie oddziaływania mogą mieścić się w granicach przeciętnej miary. Oceny przeciętnej miary należy dokonywać według dwóch kryteriów: społeczno - gospodarczego przeznaczenia obu nieruchomości oraz stosunków miejscowych. Organ zwrócił uwagę, że należy dokonać analizy społeczno - gospodarczego przeznaczenia obydwu nieruchomości, a nie jedynie tej która pełni funkcję mieszkaniową. Dalej Rada Gminy wskazała, że w wielu gminach wiejskich lokale zwane salami wiejskimi są wykorzystywane zarówno do organizacji posiedzeń organów sołectw, jak również w celu świętowania przez mieszkańców wsi różnych okoliczności, takich jak choćby te wymienione w zaskarżonym zapisie uchwały, a zatem - wesela, rocznice ślubu, urodziny, imieniny. Niemożność obchodzenia tego rodzaju uroczystości, zgodnie ze stosunkami miejscowymi, doprowadziłoby do naruszenia społeczno - gospodarczego przeznaczenia sali wiejskiej, a więc ograniczenia prawa własności nieruchomości, na której mieści się lokal stanowiący daną salę wiejską.