Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędziowie Sędzia WSA Adam Jutrzenka - Trzebiatowski Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia 25 lutego 2016 r., nr XVIII/137/16 w sprawie zatwierdzenia "Gminnego programu budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy [...] w latach 2016-2020" oddala skargę.
Prokurator Rejonowy wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w [...] nr XVIII/137/16 z dnia 25 lutego 2016 r. w sprawie zatwierdzenia "Gminnego programu budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy [...] w latach 2016 - 2020".
Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił istotne naruszenie przepisów art. 7 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (DZ. U. z 2015 r. poz. 1515 ze zm.) poprzez nałożenie w punkcie III ust. 3 wskazanej uchwały na właścicieli nieruchomości położonych na terenie Gminy, na których nie ma możliwości włączenia się do istniejącej sieci kanalizacyjnej i gdzie budowa kanalizacji zbiorczej jest nieuzasadniona ekonomicznie, opłat w postaci określonego w sposób procentowy jako nie więcej niż 25% poniesionych nakładów na budowę jednej przydomowej oczyszczalni ścieków, a zatem w drodze prawa miejscowego, jednostronnie i bez podstawy prawnej. Podnosząc powyższy zarzut Prokurator Rejonowy wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z dnia 4 kwietnia 2016 r. pod pozycją 725 i weszła w życie po upływie 14 dni od jej ogłoszenia.
W uchwale w punkcie II ust. 1 wskazano, że przedmiotem programu jest budowa przydomowych oczyszczalni ścieków o wydajności do 7 m3 na dobę dla nieruchomości na terenie Gminy, gdzie nie ma możliwości włączenia się do istniejącej sieci kanalizacyjnej i gdzie budowa kanalizacji zbiorczej nie jest uzasadniona ekonomicznie. Godnie z punktem III ust. 3 koszt realizacji inwestycji ponoszony przez właściciela nieruchomości wyniesie nie więcej niż 25% poniesionych nakładów na budowę jednej przydomowej oczyszczalni ścieków, jednak nie więcej niż 5.000 zł brutto, zaś procentowy udział gminy wyniesie 11,37% natomiast poziom pomocy finansowej z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich wynosi 63, 63 %. W dalszych ustępach omawianego punktu wskazano ponadto, że uczestnik programu nie może posiadać zaległości z tytułu opłat i innych należności względem Gminy oraz, że środki na finansowanie budowy przydomowych oczyszczalni ścieków pochodzą ze środków własnych Gminy, zewnętrznych żródeł finansowania oraz udziału finansowego właściciela nieruchomości.
Skarżący wskazał, że zaskarżona uchwała stanowi akt prawa miejscowego, ponieważ zawiera normy generalne skierowane do mieszkańców Gminy, na których nieruchomościach nie ma możliwości włączenia się do sieci kanalizacyjnej i gdzie budowa kanalizacji zbiorczej jest nieuzasadniona ekonomicznie. Ponadto uchwała zawiera normy konkretne (a nie tylko abstrakcyjne) w odniesieniu do nakładanego obowiązku udziału w świadczeniu finansowym (uiszczeniu jednorazowej opłaty określonej procentowo, w kwocie nie wyższej niż 5.000 zł brutto). W ocenie skarżącego przepisy uchwały w sposób istotny naruszają przepisy art. 7 i art. 84 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 2 pkt 6 u.s.g. Skarżący powołał się nadto na przepis art. 94 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z którym organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień ustawowych ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązującego na obszarze działania tych organów, natomiast każdy obywatel jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie, co wynika z art. 84 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Tym samym nie jest możliwe jednostronne nakładanie na obywateli jakichkolwiek obowiązków, w tym opłat, bez wyraźnego upoważnienia ustawowego.