Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.) Asesor WSA Iwona Bogucka Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Protokolant ref. staż. Anna Trzuskowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2005 r. sprawy ze skargi E.R. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę o d d a l a s k a r g ę
Wnioskiem z dnia [...]r. E.R. wystąpiła do Prezydenta Miasta C. o wydanie pozwolenia na budowę garażu wolnostojącego, na nieruchomości położonej przy ul. [...] w C. Pismem z dnia [...]r. wnioskodawczyni została zobowiązana do dostarczenia dokumentu potwierdzającego jej prawo do dysponowania w/w nieruchomością na cele budowlane. W odpowiedzi do organu skierowane zostały oświadczenia współwłaścicieli wspomnianej nieruchomości tj. R.D., K.D. - G. oraz Ś. Izby Rolniczej - Oddziału w ., z których wynika, że wyrażają oni zgodę na realizację wspomnianej inwestycji.
Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] (znak: [...]) Prezydent Miasta C., działając w oparciu o przepis art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r. nr 106, poz. 1126 ze zm., obecnie Dz.U. z 2003 r. nr 207, poz.2016 ze zm., zwanej dalej Prawem budowlanym) oraz art. 64 § 2 kpa pozostawił bez rozpoznania wniosek o wydanie pozwolenia na budowę przedmiotowego garażu. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że złożony wniosek nie odpowiadał wymogom ustanowionym przepisami ustawy Prawo budowlane, gdyż nie dołączono do niego dokumentu potwierdzającego prawo inwestora do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Ponieważ zaś, pomimo wezwania, nie dostarczono wspomnianego dokumentu nie ma możliwości wydania decyzji pozytywnej.
Od decyzji tej odwołanie wniosła E.R., zarzucając wydanemu rozstrzygnięciu naruszenie prawa, z uwagi na fakt, iż jest współwłaścicielką wspomnianej nieruchomości. Nie kwestionując nieuregulowanego stanu prawnego nieruchomości wskazała, że skoro jest jej współwłaścicielem w [...] to niezrozumiałym jest dla niej stanowisko, iż nie może postawić wspomnianego garażu.
Po rozpoznaniu odwołania, Wojewoda Ś. decyzją z dnia [...]r. Nr [...], wydaną w oparciu o przepis art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 82 ust. 3 ustawy Prawo budowlane, uchylił w całości wspomnianą decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...]r. i umorzył postępowanie w sprawie budowy wspomnianego garażu. Uzasadniając swoje rozstrzygniecie wskazał, że organ I instancji prawidłowo dokonał oceny wniosku inwestora i na jej podstawie ustalił, że nie spełnia on ustawowych wymogów. Ponieważ inwestor, w wyznaczonym terminie nie uzupełnił braku wniosku, organ I instancji nie mógł postąpić inaczej, jak tylko pozostawić sprawę bez rozpoznania. Jednakże z uwagi na fakt, iż przepisy procedury administracyjnej nie przewidują możliwości wydania decyzji pozostawiającej wniosek bez rozpoznania, organ I instancji nie powinien wydawać decyzji w tym zakresie, lecz jedynie poinformować strony o zaistniałych okolicznościach w formie pisma procesowego. Odnosząc się natomiast do pozostałych kwestii podniesionych w odwołaniu, organ odwoławczy zauważył, że z akt sprawy wynika, iż jeden ze współwłaścicieli wspomnianej nieruchomości zmarł, a nie zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe. Oznacza to tym samym, że jej stan prawny nie został uregulowany, a wobec tego, nawet zgoda pozostałych współwłaścicieli nieruchomości na realizację wspomnianej inwestycji nie stanowi wystarczającego tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.