Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie: Asesor WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Protokolant ref. staż. Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2005 r. sprawy ze skargi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - Oddział Regionalny w C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie trwałego zarządu nieruchomością oddala skargę
Pismem z dnia [...] Dyrektor Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w C. zwrócił się do Starostwa Powiatowego w M. z wnioskiem o ustanowienie na jego rzecz trwałego zarządu na okres ustanowienia użytkowania wieczystego dla działek nr [...] , [...] i [...] o łącznej powierzchni 348 m2 położonych w M. przy ulicy [...] i pozostających w użytkowaniu wieczystym Skarbu Państwa.
Decyzją z dnia [...] Starosta M. odmówił ustanowienia trwałego zarządu dla działek położonych w M. oznaczonych nr [...],[...] i [...]. W podstawie prawnej wymienił art. 43 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu wyjaśnił, że przedmiotowe działki są własnością gminy M. a pozostają w wieczystym użytkowaniu Skarbu Państwa. W związku z tym, że nieruchomości te nie należą do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, to zgodnie z art. 23 wymienionej ustawy nie może nimi gospodarować Starosta. Wyjaśnił także, że według art. 43 ust. 5 cytowanej ustawy, nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, a nieruchomości stanowiące własność jednostki samorządu terytorialnego odpowiedniej samorządowej jednostce organizacyjnej.
Podkreślając, że przedmiotowa nieruchomość nie stanowi własności Skarbu Państwa stwierdził, że nie ma możliwości ustanowić na niej trwałego zarządu na rzecz Skarbu Państwa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
W odwołaniu od tej decyzji Dyrektor Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w C. wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i ustanowienie trwałego zarządu na rzecz wnioskodawcy. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. jako państwowa jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej nabyli w drodze umowy (aktu notarialnego z [...] ) prawo wieczystego użytkowania nieruchomości położonej w M. oznaczonej jako działki nr [...] , [...] i [...] na rzecz Skarbu Państwa - Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Jako państwowa jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej nie posiada formalnego tytułu do dysponowania nieruchomością, dlatego wniosek o ustanowienie trwałego zarządu jest w pełni uzasadniony. Przywołując treść art. 43 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, stanowiącego, że nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, dowodził, że uprawnienie to dotyczy także prawa wieczystego użytkowania. Powołując się na art. 11 cytowanej ustawy, stwierdził, że Starosta reprezentuje Skarb Państwa i to do niego należy rozpatrzenie tego wniosku.
Rozpatrując odwołanie Wojewoda[...] , decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, przywołując w podstawie prawnej swojej decyzji art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu wyjaśnił, że Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ma prawo wystąpić z wnioskiem o ustanowienie prawa trwałego zarządu nieruchomością do właściwego organu, którym w tej spawie jest Starosta M., realizujący zadania z zakresu administracji rządowej. Zgodnie jednak z obowiązującymi przepisami może on jednak ustanowić trwały zarząd na rzecz państwowej jednostki organizacyjnej, ale tylko w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa. Nie może natomiast gospodarować nieruchomościami, które nie należą do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, a zatem nie może również oddać takiej nieruchomości w trwały zarząd. Analizując stan faktyczny rozpatrywanej sprawy, stwierdził, że przedmiotowe nieruchomości stanowią własność Gminy M. i dlatego Starosta M. słusznie uznał, że nie jest organem właściwym do wydania decyzji ustanawiającej trwały zarząd.