Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Końskich w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy stwierdza nieważność § 17 ust. 1 pkt 2 lit. "d" i "e" załącznika do zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Asesor WSA Agnieszka Banach, Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Końskich na uchwałę Rady Miejskiej w Końskich z dnia 29 czerwca 2016 r. nr XXIV/225/2016 w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy stwierdza nieważność § 17 ust. 1 pkt 2 lit. "d" i "e" załącznika do zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/4

Uchwałą z dnia 29 czerwca 2016 r., nr XXIV/225/2016, powołując w podstawie prawnej art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446) oraz art. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2016 r. poz. 250), po zasięgnięciu opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Końskich, Rada Miejska w Końskich w § 1 uchwaliła regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie miasta i gminy Końskie, w brzmieniu stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały.

W § 17 ust. 1 pkt 2 lit. d i e tego załącznika ustalono, że do obowiązków właścicieli utrzymujących zwierzęta domowe należy (w odniesieniu do wszystkich zwierząt domowych): zwolnienie zwierząt domowych z uwięzi dopuszczalne jest wyłącznie na terenach zielonych do tego przeznaczonych i specjalnie oznakowanych, w sytuacji, gdy właściciel ma możliwość sprawowania kontroli nad ich zachowaniem, nie dotyczy to psów uznawanych za agresywne oraz psów posiadających skłonność do agresji (d), zwolnienie psa ze smyczy na terenie nieruchomości może mieć miejsce w sytuacji, gdy nieruchomość jest ogrodzona w sposób uniemożliwiający jej opuszczenie przez psa i wykluczający dostęp do osób trzecich, odpowiednio oznakowaną tabliczką ze stosownym ostrzeżeniem (e).

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wniósł Prokurator Rejonowy w Końskich zarzucając istotne naruszenie przepisów prawa: § 135 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. z 2016 r. poz. 283) w związku z art. 4 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, poprzez zamieszczenie w § 17 ust. 1 pkt 2 lit. d i e załącznika do uchwały zapisu regulującego materię wykraczającą poza upoważnienie ustawowe. W oparciu o ten zarzuty Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w tej części.

W uzasadnieniu autor skargi powołał się na prezentowane w orzecznictwie stanowisko, zgodnie z którym rada nie jest upoważniona do określenia w regulaminie utrzymania czystości i porządku obowiązku wyprowadzania psa na smyczy, czy w kagańcu, jak również wskazywania miejsc czy sytuacji, w których psy mogą zostać zwolnione z uwięzi. Problematyka ta została uregulowana w przepisach ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Zgodnie z art. 10a ust. 3 tej ustawy zabrania się puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna, zaś ust. 4 stanowi, że zakaz, o którym mowa w ust. 3 nie dotyczy terenu prywatnego, jeżeli teren ten jest ogrodzony w sposób uniemożliwiający psu wyjście. Treść zaskarżonego zapisu modyfikuje te unormowania i jest bardziej rygorystyczna niż przepisy ustawy.

Uwzględniając powyższe, zdaniem wnoszącego skargę, uchwała została wydana z istotnym naruszeniem prawa i powinna zostać wyeliminowana z porządku prawnego w zaskarżonej części.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Cytując treść art. 4 ust. 2 pkt 6 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wskazał, że gmina jest zobligowana określić obowiązki osób utrzymujących zwierzęta domowe, które mają zmierzać do zapewnienia ochrony przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do użytku wspólnego.

Strona 1/4