Sygnatura akt: II SA/Ke 2/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 11 sierpnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie: WSA Renata Detka, WSA Beata Ziomek, Protokolant: referent stażysta Izabela Suchenia, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2005 r. przy udziale --- sprawy ze skargi W.W. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę.
Wojewoda decyzją z dnia [...]. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie wymeldowania W.W. z pobytu stałego w lokalu w miejscowości Z., gmina S..
W motywach rozstrzygnięcia Wojewoda podniósł, iż zostały spełnione przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.) w brzmieniu ustalonym wyrokiem Trybunału konstytucyjnego z dnia 27 maja 2002r. (Dz.U. Nr 78, poz. 716) uzasadniające wymeldowanie, to jest opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu stałego przy niedopełnieniu obowiązku wymeldowania się.
W toku postępowania Wójt Gminy S. ustalił, że W.W. od kilku lat nie przebywa w przedmiotowym lokalu, a zamieszkuje u swojego ojca w Z., co potwierdzili świadkowie: T.W. (ojciec) oraz A.B.. Wprawdzie przyczyną opuszczenia lokalu były utrudnienia w dostępie do mieszkania na skutek wymiany zamków w drzwiach wejściowych, jednakże W.W. nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających czynienie starań w celu korzystania z lokalu. Wobec faktu nie wystąpienia do Sądu o przywrócenie stanu posiadania należy uznać, że opuszczenie lokalu miało charakter dobrowolny. Skoro W.W. skoncentrował swoje życie osobiste w miejscowości Z. to lokal w miejscowości Z. przestał być dla niego miejscem pobytu stałego. W rozumieniu bowiem ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania.
Od decyzji Wójta Gminy S. z dnia [...]. nr [...] W.W. odwołał się do Wojewody twierdząc, iż posiada większy udział w prawie własności do lokalu znajdującego się w miejscowości Z. niż G. i A.O. wobec czego wymeldowanie uważa za niesłuszne. Nadmienił, iż dwukrotnie powiadamiał Prokuraturę Rejonową o uniemożliwieniu mu zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu.
Decyzją z dnia [...]. nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] nr [...] podzielając w całości argumentację organu.
Powyższa decyzja Wojewody została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargą wniesioną przez W.W. Skarżący podtrzymuje wcześniejsze zarzuty zarówno w kwestii posiadania udziałów w przedmiotowym lokalu jak i informowania organów ścigania o uniemożliwieniu zamieszkania w tym lokalu przez G. i A.O.. Według skarżącego wyżej wymienieni chcą przywłaszczyć dla siebie część jego spadku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Skarga jest niezasadna i podlega oddaleniu.
Na wstępie należy zwrócić uwagę na istotne zagadnienie o charakterze procesowym. Stosownie do § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 sierpnia 2004r. w sprawie przekazania Wojewódzkim Sądom Administracyjnym w Gorzowie Wielkopolskim i Kielcach rozpoznawania spraw z obszaru województwa lubuskiego i świętokrzyskiego należących do właściwości Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Poznaniu i Krakowie, Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach przekazuje się sprawy, w których skargi na działalność organów administracji publicznej mających siedzibę na obszarze województwa świętokrzyskiego zostały wniesione do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie i postępowanie nie zostało zakończone do dnia 1 lipca 2005r. Z tego względu właściwym do rozpoznania skargi W.W. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie jest obecnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach.