Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Sędzia WSA Dorota Chobian, Protokolant Starszy inspektor sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2019r. sprawy ze skargi [...] w przedmiocie niewykonania przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 grudnia 2018r. sygn. akt I OSK 1048/18. oddala skargę.
W dniu 5 kwietnia 2019r. (data nadania na adres organu) A. B. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę, wnosząc o wymierzenie Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej (dalej Dyrektor IAS) na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018r. poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., grzywny z tytułu niewykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 grudnia 2018r. o sygn. akt I OSK 1048/18. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że ww. wyrokiem organ został zobowiązany do wydania decyzji w przedmiocie zwolnienia A. B. ze służby. Tymczasem, pomimo skierowanego przez stronę wezwania do wykonania wyroku z dnia 12 marca 2019r. i upływu ustawowych terminów do wydania przedmiotowej decyzji, powołane orzeczenie nie zostało wykonane. Za wykonanie wyroku nie można bowiem uznać stwierdzenia wygaśnięcia służby - gdyż są to dwie odrębne instytucje.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor IAS wniósł o jej oddalenie wyjaśniając, że wyrokiem z dnia 18 grudnia 2018r. w sprawie o sygn. akt I OSK 1048/18 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony przez Dyrektora IAS wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 listopada 2017r. o sygn. akt II SAB/Ke 69/17 wydany w sprawie ze skargi A. B. na bezczynność Dyrektora IAS w przedmiocie nieprzedstawienia pisemnej propozycji określającej warunki pełnienia służby i zobowiązał Dyrektora IAS do wydania decyzji w przedmiocie zwolnienia ze służby, w terminie 14 dni od otrzymania przez organ odpisu przedmiotowego wyroku wraz z aktami. NSA stwierdził ponadto, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Następnie akta administracyjne ww. sprawy zostały zwrócone organowi - wraz z cyt. wyrokiem - w dniu 12 lutego 2019r., a Dyrektor IAS wydał decyzję w dniu 22 lutego 2019r. W rezultacie przedmiotowe rozstrzygnięcie zostało wydane w terminie, o którym stanowi punkt 1. ww. sentencji wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. A. B. na podstawie art. 276 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. z 2018r. poz. 508 ze zm.) złożył w dniu 4 marca 2019r. odwołanie od decyzji do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Następnie skarżący, nie czekając na rozpatrzenie tego odwołania, pismem z dnia 12 marca 2019r. wezwał Dyrektora IAS do wykonania ww. wyroku z dnia 18 grudnia 2018 r. o sygn. akt I OSK 1048/18.
Jak dalej podniósł organ, z art. 154 § 1 p.p.s.a. wynikają dwie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie, aby sąd administracyjny mógł organowi administracji publicznej wymierzyć grzywnę. Po pierwsze, dany organ musi pozostawać w bezczynności w podjęciu lub kontynuacji postępowania administracyjnego, mającego na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną. Po drugie, strona przed wniesieniem skargi musi wystąpić do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania wyroku.
Zdaniem organu pismo skarżącego z dnia 12 marca 2019r. nie może być uznane za "wezwanie do wykonania wyroku" w rozumieniu ww. przepisu, ponieważ zostało złożone już po wydaniu przez Dyrektora IAS decyzji z dnia 22 lutego 2019r., w okresie rozpatrywania przez organ drugiej instancji środka odwoławczego od decyzji.