Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 września 2010r. sprawy ze skargi D. K. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części ustalającej przebieg ogólnodostępnego ciągu pieszo - jezdnego oznaczonego symbolem przeznaczenia 23. KPj (droga projektowana) w [...] ; II. orzeka, że zaskarżona uchwała w części opisanej w pkt I nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku; III. zasądza od Gminy na rzecz D. K. kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/8

Dnia 27 listopada 2009r. Rada Gminy B. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego część tej gminy. Planem objęto obszar, którego granice przedstawia rysunek planu sporządzony w skali 1:2.000, stanowiący załącznik nr 1 do uchwały i będący jej integralną częścią. Poza tym, integralnymi częściami uchwały są:

- wykaz nieuwzględnionych uwag do planu wraz z rozstrzygnięciem sposobu ich rozpatrzenia, stanowiący załącznik nr 2 oraz

- rozstrzygnięcie o sposobie realizacji zapisanych w planie inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, stanowiące załącznik nr 3.

W uchwale wyznaczone zostały obszary o różnym przeznaczeniu terenu lub różnych zasadach zagospodarowania; wśród nich tereny ogólnodostępnych ciągów pieszo-jezdnych - oznaczone symbolami KPj (§ 13 ust.1 pkt 6). W § 58 uchwały znalazł się wykaz ciągów komunikacyjnych, w tym pod pozycją 153 - projektowana droga oznaczona symbolem 23.KPj opisana jako ciąg pieszo-jezdny ogólnodostępny, o minimalnej szerokości w liniach rozgraniczających 5,5m - 15m i inwestycja o znaczeniu lokalnym (pl).

Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Nr 54 z dnia 12 lutego 2010r.

Pismem z dnia 11 marca 2010r. D. K. wezwał Radę Gminy B. do usunięcia naruszenia jego interesu prawnego przez w/w uchwałę w zakresie, w jakim ustala przeprowadzenie ciągu pieszo-jezdnego 23.KPj przez działkę nr 28 stanowiącą jego własność. W uzasadnieniu podniósł, że uchwała narusza jego prawa wynikające z art. 140 kc, ograniczając prawo własności w sposób sprzeczny z zasadami określonymi w art. 145 kc, tj. bez uwzględnienia racjonalnych potrzeb nieruchomości nie mających dostępu do drogi publicznej oraz z jak najmniejszym obciążeniem gruntu, przez który będzie przechodziła. W przedmiotowym stanie sprawy istnieje co najmniej kilka alternatywnych lokalizacji dojazdu, których zastosowanie jest bardziej celowe.

Przewodniczący Rady Gminy B. odpowiedział na powyższe pismem z dnia 7 kwietnia 2010r., doręczonym D. K. 8 kwietnia 2010r., że jego wniosek został jednogłośnie odrzucony przez radnych na sesji Rady w dniu 27 marca 2010r. W piśmie podniesiono, że w wyniku zastrzeżeń składanych przez D. K.

w toku procedury planistycznej, zawężono szerokość projektowanego ciągu pieszo-jezdnego do 5,5m zachowując jego ogólny dostęp i charakter publiczny zgodnie z wnioskami właścicieli sąsiednich działek. Droga ta ma charakter drogi koniecznej stanowiącej drogę powszechnego użytkowania od lat i jej likwidacja uniemożliwiłaby dojazd do innych działek ewidencyjnych położonych w jej obrębie. Ponadto organ podniósł, że część działki nr 28 jest od 1973r. w posiadaniu M. Ł. na mocy nieformalnej umowy kupna - sprzedaży z dnia 30 lipca 1973r., na podstawie której zakupiła ona wraz z bratem H. B. część działki nr 28 od S. K. (ojca D. K.) z przeznaczeniem na drogę pieszą i przejazdową i tak tę działkę nieprzerwanie użytkuje. Dlatego Rada Gminy B. uznała, że nie nastąpiło naruszenie praw skarżącego wynikających z art. 140 kc.

Strona 1/8