Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Asesor WSA Jacek Kuza, Protokolant Sekretarz sądowy Małgorzata Rymarz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 września 2007 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] znak [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Decyzją Nr SE-III-413/124/06 z dnia 30 marca 2007roku Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. nie stwierdził u W.P. choroby zawodowej - nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi - pozycja 17.5 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach ( Dz. U. nr 132, poz. 1115 ).
W uzasadnieniu wyżej wymienionej decyzji organ I instancji wskazał, iż W.P. był skierowany do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. w celu diagnostyki w kierunku rozpoznania choroby zawodowej- nowotwór złośliwy pęcherza moczowego, poz. 17.5.
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K. w orzeczeniu z dnia 2 stycznia 2007 roku wskazał, iż brak jest podstaw do rozpoznania zawodowej etiologii nowotworu złośliwego pęcherza moczowego, w uzasadnieniu podając "iż na podstawie dokumentacji medycznej oraz oceny narażenia zawodowego nie stwierdza się podstaw do uznania związku przyczynowego pomiędzy chorobą a narażeniem zawodowym". Z orzeczeniem tym nie zgodził się W.P. i w wyniku jego odwołania drugą opinię wydał Instytut Medycyny Pracy w Ł., który w orzeczeniu z dnia 8 lutego 2007 roku stwierdził brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej u badanego W.P. W uzasadnieniu tego orzeczenia Instytut wskazał, "iż obowiązujące przepisy prawa dotyczące chorób zawodowych wskazują, że nowotwór złośliwy może być uznany za chorobę zawodową, jeżeli powstał w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi. Substancje o udowodnionym działaniu rakotwórczym na człowieka, czyli takie dla których istnieją wystarczające dowody wskazujące na związek przyczynowy pomiędzy narażeniem człowieka na tę substancję a powstaniem raka zostały zaliczone do Kategorii 1 - wykaz takich czynników stanowi załącznik do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2004 roku w sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy (Dz.U. Nr 280 poz. 2771). Z oceny narażenia zawodowego wynika, że pył zawierający wolną krystaliczną krzemionkę ani żaden ze związków chemicznych, na jakie w trakcie pracy zawodowej był narażony W.P. nie zostały zaliczone do czynników rakotwórczych dla ludzi, a tym samym brak podstaw do uznania, że rozpoznany nowotwór powstał w następstwie działania czynników rakotwórczych występujących w środowisku pracy.
Wyżej wymienione orzeczenia oraz wywiad środowiskowy przeprowadzony w "I"- Zakładzie Maszyn i Łożysk Specjalnych Spółka z o.o w K. oraz w Zakładzie Urządzeń Chemicznych i Armatury Przemysłowej "C" S.A. w K. były podstawą wydania przez Państwowy Powiatowy Inspektorat Sanitarny w K. decyzji z dnia 30 marca 2007 w oparciu o art. 5 pkt 4 a i art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jedn. Dz.U.Nr 122 z 2006 roku poz.851), § 1 i 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach ( Dz. U. nr 132, poz. 1115 ) oraz art. 104 § 1 i 2 kpa.