Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w Bejscach w przedmiocie określenia długości oraz ceny przyłączy wodociągowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 września 2010 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Pińczowie, Ośrodek Zamiejscowy w Kazimierzy Wielkiej na uchwałę Rady Gminy w Bejscach z dnia 28 grudnia 2005r. nr XXIII/126/05 w przedmiocie określenia długości oraz ceny przyłączy wodociągowych I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku;

Uzasadnienie strona 1/5

II SA/Ke 449/10

Uzasadnienie

Uchwałą Nr [...] z dnia [...] Rada Gminy, na podstawie art. 7 ust.1 pkt 3, art. 18 ust.2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym w zw. z art. 148 ust.4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r.

o gospodarce nieruchomościami, uchwaliła w § 1 , że w miarę możliwości finansowych budżetu gminy w pierwszej kolejności będą realizowane inwestycje z finansowym udziałem mieszkańców, pod warunkiem wyrażenia woli realizacji danej inwestycji przez co najmniej 50% mieszkańców sołectwa. Udział mieszkańców polegać będzie na wnoszeniu sum pieniężnych na konto budżetu gminy z przeznaczeniem na realizację danej inwestycji (§ 2). W § 3 ust.2 Rada Gminy określiła długość oraz koszt wykonania przyłącza wodociągowego: do 15 mb - kwota 1.600 zł.

Skargę na powyższą uchwałę złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Prokurator Prokuratury Rejonowej w Pińczowie Ośrodek Zamiejscowy w Kazimierzy Wielkiej i wniósł o stwierdzenie jej nieważności zarzucając rażące naruszenie prawa materialnego - art. 18 ust. 1 i 2 pkt 15 i art. 40 ust.2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996r. o gospodarce komunalnej w zw. z art. 15 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, polegające na wydaniu aktu prawa miejscowego bez podstawy prawnej i nałożeniu opłaty w formie daniny publicznej bez podstawy ustawowej.

W uzasadnieniu skargi jej autor wskazał, że umocowania dla gminy do nałożenia opłaty za przyłączenie do gminnej sieci wodociągowej nie stanowi ani ogólna norma kompetencyjna zawarta w art. 18 ust.1 i 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym, ani art. 40 ust.2 pkt 4 tej ustawy. Powołując się na orzecznictwo sądowo-administracyjne Prokurator podkreślił, że w zakresie ustalania zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej nie mieści się wprowadzenie opłat za korzystanie z nich.

Podstawy prawnej do podejmowania uchwał określających odpłatność za podłączenie do sieci wodociągowej nie zawiera także w żadnym ze swoich przepisów ustawa z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków; w art. 3 tej ustawy stwierdzono, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Z treści ustawy nie wynika jednakże możliwość ustanowienia obowiązku ponoszenia opłat za przyłączenie do sieci, a przewidziany w art. 15 ust.2 obowiązek wykonania przyłączy do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej nie oznacza obowiązku osoby ubiegającej się o przyłączenie partycypowania w kosztach budowy tych sieci.

Podstawy do wydania zaskarżonej uchwały nie można także znaleźć w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, zwłaszcza w art. 148 ust.4 stanowiącym o opłatach adiacenckich.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podnosząc, że ustawa o samorządzie gminnym w art. 18 ustala zakres i przedmiot stanowiących kompetencji rady gminy, opierając się przy tym na domniemaniu właściwości rady i przekazując do jej rozstrzygnięcia wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, że poza gestią rady znajdują się tylko te sprawy lokalne o znaczeniu publicznym, które z mocy ustawy samorządowej lub innych ustaw należą do właściwości innych organów gminy. Podstawy prawnej do podjęcia zaskarżonej uchwały organ upatruje w art. 18 ust.2 pkt 15, art. 40 ust.2 pkt 3 i 4 ustawy o samorządzie gminnym i w art. 4 ust.1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej.

Strona 1/5