Powyższe pozwala na stwierdzenie, że zaskarżona decyzja wydana została z istotnym naruszeniem przepisów o postępowaniu tj. art. 138 § 2 i art. 107 § 3 kpa.
Sąd dostrzega też, że decyzje kasatoryjne z dnia 30 stycznia 2014 r. i z dnia 1 października 2014 r. wydane zostały z naruszeniem prawa - w wyniku rozpoznania odwołań wniesionych przez sam organ odwoławczy (Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej). W istniejącej jednak sytuacji procesowej wyeliminowanie tychże decyzji z obrotu prawnego nie jest niezbędne do końcowego załatwienia sprawy. Dlatego też w odniesieniu do tych decyzji Sąd nie zastosował przepisu art. 135 ppsa.
Wytknąć też należy, że i obecnie krąg uczestników postępowania został wadliwie określony. Nie wiadomo, z jakich powodów, Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej nadal traktowany jest jako uczestnik postępowania. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starostów realizujących zadania z zakresu administracji rządowej, określone w ustawie (art. 4 ust. 4 ustawy Prawo wodne). Regionalny zarząd gospodarki wodnej nie jest odrębnym podmiotem praw i obowiązków, a jedynie urzędem, przy pomocy którego, zgodnie z art. 92 ust. 5 w/w ustawy, dyrektor wykonuje swoje zadania. Nazwanie więc strony "zarządem" zamiast "dyrektorem zarządu" nie może sanować opisanego naruszenia procedury. Warto przy tym odnotować, że stanowiący przyczynę skasowania decyzji organu I instancji zarzut niewyjaśnienia sprawy nie tylko nie został wykazany (o czym była mowa wyżej), ale sformułowany został w sytuacji, kiedy w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, w tym w oględzinach miejsca sporu, uczestniczyli przedstawiciele Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1c ppsa należało uchylić zaskarżoną decyzję.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 w/w ustawy.