Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Sędziowie: WSA Krystyna Daniel (spr.) WSA Mirosław Bator Protokolant: st. referent sąd. Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi D. G. i S. Ż. na uchwałę Nr CIV/2692/18 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Bodzów - Rejon ulicy Widłakowej" skargę oddala.
D.G. i S.Z, wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Nr CIV/2692/18 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Bodzów-Rejon ulicy Widłakowej".
Skarżące zaskarżonej uchwale zarzuciły:
* naruszenie art. 2 Konstytucji RP - poprzez prowadzenie procedury planistycznej w
sposób mający na celu jak najszybsze uchwalenie planu miejscowego, pomimo tego,
że przedmiotowy sposób procedowania skutkował uchwaleniem planu miejscowego
posiadającego istotne nieprawidłowości w swojej treści;
* naruszenie art. 21 i 64 Konstytucji RP i art. 140 Kodeksu cywilnego, poprzez
podjęcie uchwały, która bezpośrednio narusza interes prawny skarżących, jak
również w nieuzasadniony sposób ingeruje w przysługujące jej prawo własności;
- naruszenie 6 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 ustawy z
dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez
przekroczenie granic przysługującego gminie władztwa planistycznego i nadmierne
ograniczenie uprawnień, skarżących związanych z prawem własności nieruchomości
położonej na terenie objętej planem;
naruszenie art. 17 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
poprzez brak rozstrzygnięcia w prawidłowy sposób zgłoszonych na etapie procedury
planistycznej uwag do projektu planu; ;.
naruszenie art. 5-7 Załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
20 czerwca 2002 roku, w sprawie zasad techniki prawodawczej poprzez przyjęcie
uchwały, której treść jest niezgodna z zasadami techniki prawodawczej.
Skarżące wniosły o zmianę planu w zakresie § 34 ust 3 ust. 3 pkt 1 zaskarżonej uchwały w odniesieniu do działek nr 267/9 i 269/10 (objętych w planie oznaczeniem ZN.21, wykluczającym zabudowę) poprzez wykreślenie obszaru oznaczonego symbolem ZN. 21 obejmującego w/w. działki z zakwalifikowania ich w ustaleniach szczegółowych uchwały jako "Tereny zieleni w parku krajobrazowym", albowiem z opracowania kartograficznego stanowiącego załącznik do planu, także z przedłożonego w załączeniu do niniejszej skargi wydruku zdjęcia satelitarnego spornego obszaru można wywnioskować, że planowaną inwestycję budowlaną będzie otaczała z trzech stron zieleń i nieznaczne zmniejszenie obszaru zieleni
l
niepodlegającej zabudowie nie wpłynie negatywnie na krajobraz okolicy, tym bardziej, że obszar zaplanowany pod inwestycję jest stosunkowo niewielki w porównaniu do okalających go terenów zielonych, a zatem zakaz zabudowy tego obszaru jest bezpodstawny; ewentualnie o stwierdzenie nieważności uchwały ze względu na istotne uchybienia proceduralne związane z wadliwym procedowaniem uwag do planu.
W uzasadnieniu skarżące podniosły, że są właścicielkami działek nr 267/9 i 267/10, położonych przy ul. Wielkanocnej w Krakowie. Ulica ta jest przecznicą objętej zaskarżanym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ul. Widłakowej. D.G. jest właścicielką działki nr 267/9. S.Z. jest właścicielką działki nr 267/10. Rozwiązania zawarte w planie w sposób zasadniczy ograniczają sposób korzystania z prawa własności a więc właściciele wywodzą swój interes prawny z art. 140 k.c. i wskazują na jego naruszenie. Na wskutek wprowadzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru skarżące nie mogą realizować swoich uprawnień właścicielskich. Skarżące powtórzyły, że sąsiedztwie nieruchomości skarżących znajdują się rozległe tereny zielone, które otaczają obie działki od wschodu, zachodu i północy. Na nieruchomościach sąsiadującej z działkami skarżących od południa znajdują się cztery domy w zabudowie szeregowej, które zajmują powierzchnię znacznie większą, niż łączna powierzchnia działek skarżących. Zabudowanie działek należących do skarżących nie zmniejszy w istotny sposób powierzchni terenów zielonych pomiędzy ulicą Wielkanocną a Wisłą. Obszar planowanej inwestycji jest niewielki, a projekt nawiązuje do istniejącej już w okolicy zabudowy. Obie skarżące uzyskały decyzje o warunkach zabudowy. Wprowadzenie planu w sposób nieuprawniony uniemożliwiło rozpoczęcie budowy planowanych inwestycji. Zapisane w § 3 planu sformułowania określające cel planu są lakoniczne i zbyt ogólne, nie zawierają koniecznego uzasadnienia do wprowadzenia tak daleko idących ograniczeń prawa własności.