Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Sędziowie : Sędzia WSA Aldona Gąsecka - Duda Sędzia WSA Waldemar Michaldo (spr.) Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi Zakładu Usług Komunalnych w P. na rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z dnia 16 stycznia 2014 r., nr [...] w sprawie warunków korzystania z wód regionu wodnego [...] skargę oddala.
W dniu 16 stycznia 2014r. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. działając na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145, z późn. zm.)- zwanej dalej w skrócie p.w. - wydał rozporządzenie nr [...] w sprawie warunków korzystania z wód regionu wodnego [...]- zwane dalej w skrócie rozporządzeniem nr [...]. Przedmiotowe rozporządzenie zostało opublikowane m.in. w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 17 stycznia 2014r. poz.317. Poza wskazanym miejscem promulgacji zgodnie z § 23 rozporządzenia przedmiotowy akt prawa miejscowego został opublikowany także w Dzienniku Urzędowym Województwa [...], [...], [...] oraz w Dzienniku Urzędowym Województwa [...]. Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 lutego 2014r.
Skargę na powyższe rozporządzenie nr [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Zakład Usług Komunalnych w P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.
Zaskarżonemu aktowi prawa miejscowego strona skarżąca zarzuciła naruszenie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej, a to § 36 tego rozporządzenia mówiącego o tym, iż rozwiązania przewidziane w przepisach przejściowych i dostosowujących powinny być ukształtowane w sposób nieuciążliwy dla ich adresatów i pozostawiać im możliwość przystosowania się do przepisów nowej ustawy, podczas gdy wprowadzenie takich regulacji prawnych jak w przypadku rozporządzenia nr [...] Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. całkowicie pomija przepisy przejściowe i nie daje jakichkolwiek możliwości adresatom rozporządzenia na dostosowanie do wymogów tym rozporządzeniem wyznaczonych;
W oparciu o powyższy zarzut skarżąca spółka wniosła o zmianę rozporządzenia nr [...] Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie warunków korzystania z wód regionu wodnego [...], jako niezgodnego z ustawami oraz naruszającego zasady rzetelności i gospodarności w części poprzez:
1) wyeliminowanie z § 17 pkt 2) wskazanego rozporządzenia zapisu widniejącego pod literą a) albo
2) zmianę § 23 poprzez dopisanie kolejnych ustępów przewidujących przynajmniej trzyletni okres przejściowy niestosowania zapisu §17 pkt 2) lit. a), w którym to okresie Zakład Usług Komunalnych w P. Sp. z o.o. i inne zakłady uzyskałyby możliwość dostosowania infrastruktury technicznej służącej do odprowadzania ścieków do wymogów Rozporządzenia.
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podniosła m.in., iż w dniu 8 lipca 2014r. wystąpiła do Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z wezwaniem do usunięcia naruszeń spowodowanych § 17 i 23 rozporządzenia nr [...]. Jak wynika z treści skargi wezwanie to wiązało się z doręczeniem stronie skarżącej decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. odmawiającej wydania pozwolenia wodno-prawnego Zakładowi Usług Komunalnych w P. sp. z o.o. na wprowadzanie ścieków z gminnej oczyszczalni ścieków komunalnych do ziemi - rowu na działce nr [...], obręb [...], uchodzącego do rowu melioracyjnego B-2. W dalszej części autor skargi podkreślił, iż zaskarżone rozporządzenie w § 17 pkt 2 a) zakazuje wprowadzania ścieków do ziemi na obszarze występowania głównego użytkowego poziomu wodonośnego wieku triasowego, czyli sposobu, w jaki odbywało się to dotychczasowo zgodnie z prawem. W skardze zaznaczono, iż do tego momentu, z powodu braku obowiązywania tego rodzaju regulacji, zakład Usług Komunalnych w P. sp. z o.o. na podstawie pozwoleń wodnoprawnych, odprowadzał ścieki zgodnie z obowiązującymi przepisami, mimo, iż w miejscu wprowadzenia i zasięgu ich oddziaływania występował użytkowy poziom wodonośny wieku triasowego. Jednocześnie strona skarżąca przypomniała, iż oczyszczalnia ścieków w P. została wybudowana w 2002 r. i od tego czasu do momentu wejścia w życie ww. rozporządzenia odprowadzała ścieki przez kanał zamknięty PCV 0 280 mm, a następnie poprzez rów otwarty umocniony płytami betonowymi, rów melioracyjny B-2 przechodzący w rów melioracyjny B do cieku [...] (w km l + 500).