Sprawa ze skargi na decyzję Prezydenta Miasta K. w przedmiocie określenia opłaty za usługę wodną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska (spr.) Sędziowie: WSA Małgorzata Łoboz WSA Tadeusz Kiełkowski Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2019 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 2 października 2018 r., znak: [...] w przedmiocie określenia opłaty za usługę wodną I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Prezydenta Miasta K. na rzecz skarżącego P. S. kwotę 4500,00 zł (cztery tysiące pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie strona 1/10

Prezydent Miasta Krakowa decyzją z dnia 2 października 2018 r., znak: [...], na podstawie art. 273 ust. 6 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U.2017.1566) określił opłatę za usługę wodną dla właściciela nieruchomości zlokalizowanej na działkach nr: [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...]- nr księgi wieczystej [...] [...] obręb: [...], jednostka ewidencyjna: Podgórze, przy ulicy [...] w Krakowie P. S. za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni 63 541 m2 robót i obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie 90% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, za okres: 1 stycznia 2018 r. - 31 grudnia 2018r. wynoszącą 28 464 zł.

W uzasadnieniu podał, że wobec złożenia przez P. S. reklamacji od informacji organu o wysokości opłaty za usługę wodną, polegająca na zmniejszeniu naturalnej retencji terenowej na nieruchomości strony znajdującej się na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego ustalił, że nieruchomość P. S. zlokalizowana jest na działkach nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] objętych jedną księgą wieczystą o numerze [...] Łączna powierzchnia nieruchomości wynosi 63 541 m2. Wielkość utraconej powierzchni biologicznie czynnej na tej nieruchomości wynosi 56 928 m2, co stanowi 90% całkowitej powierzchni nieruchomości. Nieruchomość ta składająca się z działek nr [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...]; [...] obręb: [...], jedn. ewid. Podgórze, Kraków wyposażona jest w kanalizację deszczową będąca własnością strony, odprowadzającą wody opadowe poprzez studnię zbiorczą do wylotu do potoku [...], zgodnie z pozwoleniem wodnoprawnym nr [...] z dnia 5 stycznia 2016 r. Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie nie jest właścicielem i nie zarządza wylotami kanalizacji deszczowej do potoku [...]. Zarząd Zlewni Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie jest właścicielem oraz zarządza potokiem [...], ale potok ten nie stanowi elementu systemu kanalizacji otwartej lub zamkniętej.

Dokonując wykładni sformułowania "obszary nieujęte w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej" organ odwołał się do definicji pojęć: "obszar" "system" "kanalizacja" zawartych w Słowniku języka polskiego. Z braku definicji pojęcia "systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej", poprzez analogię, wykorzystał definicje: "system kanalizacji zbiorczej" - z art. 16 pkt. 59 ustawy oraz "sieć" - z art.2 pkt. 7 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Organ zwrócił uwagę, że przepis art. 269 ust. 1 ustawy nie mówi o nieruchomości nieujętej w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, ale o obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej. Za obszar nie można zatem uznać pojedynczej nieruchomości lub grupy kilku nieruchomości. Wyposażenie nieruchomości lub grupy kilku nieruchomości w urządzenia kanalizacyjne nie pozwala na uznanie, że nieruchomość położona jest na obszarze ujętym w system kanalizacji. Nie jest spełniony warunek rozciągłości przestrzennej ani stopnia złożoności systemu kanalizacji (zespół wielu urządzeń, przewodów o określonej strukturze, funkcjonujący jako całość). Kierując się interpretacją celową ustawy, organ uznał, że opłaty za utraconą retencję należy naliczać dla nieruchomości nie objętych miejskim systemem odwodnienia (kanalizacji otwartej i zamkniętej) zarządzanym przez Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu lub w przypadku kanalizacji ogólnospławnej zarządzanym przez Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie. Potok [...] do którego odprowadzane są wody opadowe kanalizacją deszczową z nieruchomości dla której została naliczona opłata retencyjna, nie stanowi elementu systemu kanalizacji otwartej lub zamkniętej.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta