Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędziowie: WSA Małgorzata Łoboz NSA Joanna Tuszyńska (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2018 r. sprawy ze skargi E. R. i K. R. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w [...] z dnia 13 października 2017 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w zakresie rozbiórki rowu I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w [...] na rzecz strony skarżących E. R. i K. R. kwotę 800,00 zł (osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Starosta [...] decyzją z dnia 14.09.2017 r., na podstawie art.64a ustawy z dnia 18.07.2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2017 r., poz. 1121), odmówił nakazania T. Z. rozbiórki (likwidacji) rowu na działkach nr ewid. [...] i [...] w miejscowości [...].
W uzasadnieniu podał, że postępowanie zostało wszczęte na skutek wniosku K. R. i E. R., którzy zwrócili się o zbadanie legalności rowu wykopanego przez T. Z. w 2011 r. na działkach [...] i [...]. Zdaniem wnioskodawców został on wykonany w 2011 r. przez T. Z. Ci ostatni twierdzili zaś, że rów istniał na tym terenie od lat 50-tych, a na rozprawie w dniu [...].07.2016 r. oświadczyli, że zobowiązują się do usunięcia umocnienia trwałego na działce nr [...] w ciągu dwóch tygodni i przywrócenia rowu do stanu pierwotnego.
Organ podał, że rów w obrębie działek nr ewid. [...] i nr [...] spełnia kryteria definicji urządzenia wodnego i rowu zawarte w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 13 ustawy Prawo wodne. Zaznaczył, że nie wszystkie rowy stanowią urządzenie melioracji wodnych. Odwołując się do brzmienia art. 70 ust. 1 i art. 73 ust. 1 ustawy Prawo wodne stwierdził, że przedmiotowy rów nie spełnia tej definicji, gdyż nieruchomość J. Z., T. Z. oraz K. P. stanowią parcele siedliskowe, "nie objęte w obecnym stanie zagospodarowania gruntów produkcją rolną". Przyjmowanie w odniesieniu do przedmiotowego rowu pojęcia "wodnicy" ma swoje zwyczajowe uzasadnienie i pod tym pojęciem należy rozumieć sztucznie wykonany rów umożliwiający odprowadzanie wód z danego terenu (zlewni) w celu zabezpieczenia go przed podtapianiem i był z reguły wykonywany przez właścicieli gruntów pod tym względem zagrożonych.
Przedmiotem postępowania było ustalenie kiedy powstał rów w obrębie działek nr [...] i [...] oraz czy T. Z. wykonał to urządzenie wodne bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego. Dokonując ustaleń organ oparł się głównie na opinii biegłego R. B. z 2014 r. pn. "Techniczna opinia melioracyjna", sporządzonej na potrzeby innego postępowania (prowadzonego przez Wójta Gminy [...] na podstawie art. 29 ustawy Prawo wodne). W opinii tej wykazano, że na spornych działkach otwarty rów (wodnica) istniał od wielu lat. Opinię sporządzono na podstawie map geodezyjnych tj. mapy sytuacyjno-wysokościowej z 1958 r. w skali 1 : 25 000, mapy sytuacyjno-wysokościowej wykreślonej w 1971 r. w skali 1 :2 000, mapy zasadniczej założonej w 1980 r. w skali 1:2 000, nr [...] oraz ortofotomapy satelitarnej z 2010 r.
Biegły ustalił, że do 1971 r. rów (wodnica) będący przedmiotem decyzji posiadał długość 245 m i przepływał od zachodu na wschód przez działki nr [...] (podział na działki [...], [...], [...], [...], [...], [...]), nr [...] (podział na działki [...], [...], [...], [...], [...]) i [...] (podział na działki [...], [...], [...]) i był "odprowadzalnikiem wód" powierzchniowych z drogi gminnej i przyległych działek. W latach 1971-1980 rów został zlikwidowany (zasypany) przez właściciela działki nr ewid. [...] na odcinku 150 m (obecnie na działkach nr [...], [...], [...]). Ponieważ właścicielowi działki nr [...] rów stał się zbędny, właściciel działki nr [...] (E. R.) dokonał dalszej likwidacji rowu (zasypania) na odcinku 35 m.