Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Mariusz Kotulski Protokolant: st. ref. Urszula Czerwińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2015 r. sprawy ze skarg Powiatowego Zarządu Dróg w N. oraz [...] Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w K. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z dnia 20 października 2014 r., znak: [...] w przedmiocie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego I. uchyla zaskarżoną decyzję organu II instancji; II. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. na rzecz strony skarżącej Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w K. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 17.12.2013r., znak:[...], Starosta N. , po rozpatrzeniu wniosku [...] Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w K. , udzielił pozwolenia wodnoprawnego na rozbiórkę istniejących ubezpieczeń skarp potoku [...], na wykonanie odcinkowego ubezpieczenia skarp i dna potoku [...] na odbudowę przejazdów w bród, na wykonanie odcinkowego ubezpieczenia brzegów potoku [...] "- dopływów potoku [...] oraz na przebudowę rowów, w ramach zadania "Usuwanie szkód powodziowych na potoku K. w km 2+111 -5-6+400 w miejscowości K. i T. ".
Od tej decyzji odwołał się Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego w N. , zarzucając naruszenie celów środowiskowych określonych w Planie gospodarowania wodami dorzecza W. , pogorszenie potencjału ekologicznego wód wbrew zakazowi z art. 38d ust. 2, w związku z art. 125 pkt 1 Prawa wodnego poprzez zezwolenie na realizację inwestycji, która niszczy siedliska organizmów wodnych na wyjątkowo dużej powierzchni koryta potoku [...] na długości ponad 4 km. Zdaniem odwołującego zaproponowany zakres inwestycji jest niedopuszczalny, inwestycja powinna się ograniczyć do umocnień brzegów z narzutu kamiennego tylko na krótkich odcinkach w celu punktowej ochrony obiektów infrastrukturalnych, a nie może prowadzić do regulacji potoku na obszarze niezabudowanym. Ponadto skarżący zauważył, że decyzja Wójta Gminy z dnia 19.11.2013 r. była wydana bez przeprowadzenia oceny oddziaływania inwestycji na środowisko, więc nie badano wpływu inwestycji na cele środowiskowe jednolitej części wód powierzchniowych (JCWP) i dlatego taka ocena winna być przeprowadzona w oparciu o przepisy Prawa wodnego. Odwołujący zakwestionował też warunek określony w punkcie II.2. decyzji jako niejasny.
Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. decyzją z dnia 20 października 2014 r., znak: [...] , na podstawie art. 138 § 2, w związku z art. 6 i art. 7 kpa, w związku z art. 125 pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. 2012r., poz. 145 ze zm.), uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
W uzasadnieniu podano, iż przedmiotowe przedsięwzięcie, tj. wykonanie budowli regulacyjnych, należy uznać za regulację wód, zaliczoną do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 65 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U, Nr 213, poz. 1397 ze zm.). W świetle przepisu art. 71 ust. 2 pkt 2), art. 72 ust. 1 pkt 6) i ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), dla powyższego przedsięwzięcia wymagane było uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przed wydaniem pozwolenia wodno prawnego i dołączenie jej do wniosku o wydanie pozwolenia. Jak wynika z akt sprawy powyższe wymaganie nie zostały spełnione - do wniosku z dnia 10.10.2013 r. nie dołączono decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, co wskazuje na brak formalny złożonego wniosku. Dostarczona w dniu 20.11.2013 r. decyzja Wójta Gminy K. wydana w dniu 19.11.2013 r. była nieostateczna, więc również nie spełniała powyższego wymagania. Powyższe wskazuje, że organ I instancji nie podjął czynności w celu usunięcia braków formalnych, zgodnie z nałożonym obowiązkiem w art. 64 § 1 kpa.