Sprawa ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w przedmiocie wymierzenia grzywny za przystąpienie do użytkowania bez zawiadomienia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA J. Tuszyńska (spr.) Sędziowie SWSA A. Gąsecka-Duda SWSA B. Łomnicka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi M.K. i T.K. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 4 stycznia 2016 r. znak: [...] w przedmiocie wymierzenia grzywny za przystąpienie do użytkowania bez zawiadomienia I. uchyla zaskarżone postanowienie II. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. na rzecz skarżącej M.K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/8

Postanowieniem z dnia 19 października 2015 r. (znak: .....), na podstawie art. 57 ust. 7 w zw. z art. 80 ust. 2 pkt 1 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 - dalej jako: p.b.), Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G. wymierzył inwestorowi TK. i M.K. karę w wysokości 10 000 zł z tytułu przystąpienia do użytkowania budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr [....] w B. , realizowanego na podstawie decyzji Starosty [....] o pozwoleniu na budowę z dnia 29 września 2010 r. bez dopełnienia obowiązku zawiadomienia właściwego organu o zakończeniu budowy.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że podczas kontroli przeprowadzonej w dniu [....] 2015 r. na działce nr [....] w B. , ustalono, że inwestorzy M.K. i T.K. realizują budynek mieszkalny jednorodzinny (kat. I) o powierzchni zabudowy 66,3 m2 w technologii tradycyjnej, murowany, niepodpiwniczony, dwukondygnacyjny o kondygnacji przyziemia i mieszkalnego poddasza, przekryty dachem dwuspadowym o konstrukcji drewnianej i pokryciu z blachy. W dniu kontroli stwierdzono, że roboty budowlane w budynku nie zostały zakończone, bowiem do ich ukończenia w dalszym ciągu pozostało wykonanie części robót wykończeniowych, wykonanie tarasu i barierek przy schodach na poddasze, montaż drzwi na poddaszu oraz dokończenie elewacji budynku. Budynek pozostawał przy tym, w pełni umeblowany i wyposażony w sprzęt RTV/AGD. W kuchni znajdował się sprzęt AGD, naczynia oraz produkty spożywcze, natomiast w łazience, obok pralki automatycznej i rzeczy przeznaczonych do prania, na półkach poukładane były środki piorące, kosmetyki, środki higieny osobistej oraz ręczniki. Ponadto w garderobie na suszarce znajdowało się schnące pranie, a szafki wypełnione były obuwiem wyjściowym i domowym. Pokój dzienny i sypialnie były w pełni umeblowane. Do protokołu kontroli M.K. oświadczyła, że zamieszkuje wraz z dwójką dzieci w ww. budynku od czerwca 2015 r. Fakt przystąpienia do użytkowania przedmiotowego budynku potwierdzają zdjęcia wykonane w czasie kontroli. W ocenie organu bezsporny pozostawał zatem fakt przystąpienia do użytkowania budynku mieszkalnego bez dopełnienia obowiązku zawiadomienia właściwego organu o zakończeniu budowy. Zdaniem organu I instancji rozumienie pojęcia przystąpienia do użytkowania zbliżone jest do "korzystania z rzeczy" w ujęciu powszechnie rozumianym, a także w ujęciu prawa cywilnego, przy czym w przypadku użytkowania, o którym mowa w art. 57 ust. 7 p.b., nie musi mieć ono charakteru trwałego i pełnego. Dla stwierdzenia nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego bez znaczenia pozostaje bowiem okres jego użytkowania. W ocenie organu przystąpić do użytkowania można tylko raz, gdyż późniejszy stan faktyczny w zakresie użytkowania należy traktować już jako trwające użytkowanie. Dlatego też kara, o której mowa w art. 57 ust. 7 p.b. może być wymierzona jedynie za samo przystąpienie do użytkowania z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa, do którego w niniejszej sprawie doszło w czerwcu 2015 r. Zgodnie z treścią art. 57 ust. 7 oraz art. 59f ust. 1 p.b. kara stanowi iloczyn stawki opłaty (500 zł) podlegającej dziesięciokrotnemu zwiększeniu, współczynnika kategorii obiektu (2,0) i współczynnika wielkości obiektu budowlanego (1,0), co w przedmiotowej sprawie dało kwotę 10 000 zł. Adresatem nałożonej kary jest wyłącznie inwestor. Dlatego też T.K. pomimo rozwodu pozostaje nadal, obok M.K. , inwestorem.

Strona 1/8