Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie: WSA Krystyna Daniel WSA Iwona Niżnik- Dobosz (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Wojewody z dnia 15 marca 2016 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności skargę oddala.
Wojewoda decyzją z dnia 15 marca 2016 r. znak [...] na podstawie:
- art. 3 ust. 1 a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 83);
- art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.);
po rozpatrzeniu odwołania skarżącego - J. K. od decyzji Prezydenta Miasta z dnia 31 marca 2015 r. znak: [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia 31 marca 2015 r. znak [...] Prezydent Miasta orzekł o odmowie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej Skarbu Państwa oznaczonej jako działki nr [...] o pow. 3265 m 2 i [...] o pow. 6764 m 2, obręb [...], jedn. ewid. [...], objętej księgą wieczystą nr [...].
W uzasadnieniu ww. decyzji organ I instancji wskazał, iż wyrokiem z 10 marca 2015 r., sygn. akt K 29/13 Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją RP art. 1 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości - w zakresie, w jakim przyznaje uprawnienie do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności osobom fizycznym i prawnym, które nie miały tego uprawnienia w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 187, poz. 1110).
W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy organ I instancji stwierdził, iż w świetle ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego wnioskodawcy nie przysługuje obecnie uprawnienie do żądania przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności przedmiotowych nieruchomości, bowiem nabył on prawo użytkowania wieczystego przedmiotowych działek na cele prowadzenia działalności gospodarczej.
Odwołanie od ww. decyzji Prezydenta Miasta wniósł skarżący, który zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:
- art. 3 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (...) poprzez jego niewłaściwą interpretację polegającą na uznaniu, iż nie spełniły się przesłanki do przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej;
- naruszenie art. 8 k.p.a. poprzez prowadzenie postępowania i wydanie rozstrzygnięcia w sposób naruszający zaufanie strony do władzy publicznej;
- naruszenie art. 77 k.p.a. poprzez brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego.
Skarżący wskazał również, że w jego w ocenie, w związku ze złożeniem wniosku o przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności w dniu 21 listopada 2014 r. do rozstrzygnięcia sprawy winien znaleźć zastosowanie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości interpretowany literalnie (zgodnie ze znaczeniem słownym) a nie w rozumieniu nadanym mu przez wyrok TK z dnia 10 marca 2015 r.