Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Sędziowie : Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz (spr.) Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2017 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. na rzecz skarżącego J. K. kwotę [...]zł (słownie: siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Inne decyzją z dnia 17 marca 2017 r. (znak: [...]), na podstawie:
- art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm. - dalej jako: k.p.a.) w zw. z
- art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (tekst jedn. Dz.U. 2015 r., poz. 469 z późn. zm. - dalej jako: u.p.w.), po zapoznaniu się z odwołaniem J. K. od decyzji Starosty [...] z dnia 15 grudnia 2016 r. (znak: [...]), ustalającej linię brzegu potoku [...] na działce nr [...], obręb T., G. K., umorzył postępowanie odwoławcze z odwołania J. K..
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Pismem z dnia 22 czerwca 2016 r. (znak: [...]), Starosta [...] zawiadomił o wszczęciu, na wniosek [...] Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w K., postępowania w sprawie ustalenia linii brzegu potoku [...] na działce nr [...], obr. [...] gm. K..
Decyzją z dnia 15 grudnia 2016 r. (znak: [...]), Starosta [...] ustalił linię brzegu potoku [...] na działce nr [...], obr. [...], G. K..
Odwołanie od ww. decyzji wniósł J. K..
Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Inne przytoczył treść art. 15 u.p.w., a następnie powołując się na stanowisko doktryny zaznaczył, że stroną w postępowaniu o ustalenie linii brzegu (rozgraniczenie) jest jej właściciel, użytkownik wieczysty, użytkownik czy posiadacz samoistny, nie jest nią natomiast najemca, dzierżawca czy osoba władająca nieruchomością na podstawie innych umów obligacyjnych, z wyłączeniem umowy użyczenia, o której mowa w art. 20 ust. 6a u.p.w. Mając na uwadze powyższe, organ odwoławczy podał, że przedmiotem ustalenia linii brzegu była działka nr [...], obr. [...], gm. K.. Podkreślił przy tym, że z materiałów postępowania wynikało, iż działka ta była objęta tytułem prawnym G. K.. Dodano także, że odwołujący się J. K. był właścicielem działki sąsiedniej nr [...], na której nie wytyczono linii brzegu w niniejszym postępowaniu. Tym samym, w ocenie organu odwoławczego, J. K. nie miał legitymacji, aby brać udział w przedmiotowym postępowaniu, a w związku z tym jego odwołanie nie mogło zostać merytorycznie rozpatrzone. Na zakończenie organ II instancji, powołując się na treść art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. wskazał, że zgodnie z uchwałą składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 1999 r. (sygn. akt OPS [...]), stwierdzenie przez organ odwoławczy, iż wnoszący odwołanie nie jest stroną w rozumieniu art. 28 k.p.a., następuje w drodze decyzji o umorzeniu postępowania odwoławczego na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a.
Skargę na ww. decyzję wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skarżący J. K., domagając się uchylenia w całości zaskarżonej decyzji oraz zasądzenia od strony przeciwnej na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.
Skarżący zarzucił przedmiotowej decyzji naruszenie przepisów, zarówno materialnoprawnych, jak i przepisów postępowania, które to naruszenia miały istotny wpływ na wynik postępowania, a w szczególności naruszenie: