Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Siepraw w przedmiocie warunków podłączenia do sieci kanalizacji sanitarnej stwierdza nieważność § 1 w zakresie słów "i uiszcza na rzecz Gminy opłatę, o której mowa w § 2" oraz § 2 i § 3 zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędziowie: WSA Mirosław Bator NSA Joanna Tuszyńska Protokolant: Justyna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Myślenicach na uchwałę Rady Gminy Siepraw z dnia 22 kwietnia 1999 r. nr VIII/60/99 w przedmiocie warunków podłączenia do sieci kanalizacji sanitarnej stwierdza nieważność § 1 w zakresie słów "i uiszcza na rzecz Gminy opłatę, o której mowa w § 2" oraz § 2 i § 3 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/6

W dniu 22 kwietnia 1999 r. Rada Gminy w Sieprawiu podjęła uchwałę Nr VIII/60/99 w sprawie warunków podłączenia do sieci kanalizacji sanitarnej i ogólnospławnej.

W § 1 przedmiotowej uchwały ustalono, że do gminnej sieci kanalizacyjnej mogą być podłączone nieruchomości na wniosek zainteresowanych, jeżeli spełniają oni wymagania techniczne, wykonają na własny koszt podłącze kanalizacyjne i uiszczą na rzecz Gminy opłatę, o której mowa w § 2 uchwały.

§ 2 ust. 1 zaskarżonej uchwały nakłada na każdego, kto przyłącza się do sieci kanalizacyjnej jednorazową opłatę przyłączeniową w wysokości kwoty, którą mieszkańcy wsi (przysiółka) miejsca położenia nieruchomości wpłacali tytułem czynu społecznego przy budowie sieci zwaloryzowanej corocznie wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych za okres trzech kwartałów roku poprzedniego ogoszonym (tak w oryginale) przez Prezesa GUS w Monitorze Polskim.

Ust. 2 § 2 ww. uchwały nałożył na radę gminy obowiązek ustalania w drodze uchwały kwoty wpłacanej przez mieszkańców tytułem czynu społecznego w związku z budową sieci kanalizacyjnej. § 2 ust. 3 określa, że w przypadku wybudowania sieci bez udziału mieszkańców, opłata przyłączeniowa obliczana jest wg. ostatniej budowy sieci realizowanej z udziałem mieszkańców po jej zrewaloryzowaniu.

§ 3 ww. uchwały zawiera zwolnienia przedmiotowe z obowiązku uiszczenia opłaty przyłączeniowej skierowane do podmiotów, które partycypowały w kosztach budowy sieci, wykonały elementy sieci na własny koszt i przekazały te elementy Gminie.

§ 5 (brak § 4) określa datę wejścia w życie uchwały.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Myślenicach pismem z dnia 5 lipca 2010 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na § 2 uchwały Nr VIII/60/99 Rady Gminy Siepraw z dnia 22 kwietnia 1999 r. w sprawie w sprawie warunków podłączenia do sieci kanalizacyjnej sanitarnej i ogólnospławnej.

Działając w oparciu o art. 8, art. 52 § 1, 53 § 3, art. 54 § 1 i art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Prokurator zarzucił przedmiotowej uchwale naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 3 oraz art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W oparciu o powyższe Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w § 2.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 7 i art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a powołane przepisy nie mogą stanowić podstawy do nałożenia obowiązku ponoszenia opłaty za podłączenie do gminnych sieci kanalizacyjnych.

W ocenie strony skarżącej zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż nosi znamiona aktu prawa miejscowego, tzn. posiada cechę ogólności - generalności, abstrakcyjności, określa adresata - poprzez wskazanie jego cech nie wymieniając go z nazwy, dyspozycja określa postępowanie adresata i ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności, stanowi podstawę do obliczenia i ustalenia wysokości opłaty za każdorazowe podłączenie się do sieci kanalizacji sanitarnej i kanalizacji ogólnospławnej.

Strona 1/6