Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w O. w przedmiocie zasad i trybu korzystania z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę oraz opłat za wodę na terenie Gminy Ozorków stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Dnia 22 sierpnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędzia NSA Anna Stępień (spr.) Protokolant asystent sędziego Beata Czyżewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2012 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Z. na uchwałę Rady Gminy w O. z dnia 10 czerwca 1998 r. nr XL/313/98 w przedmiocie zasad i trybu korzystania z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę oraz opłat za wodę na terenie Gminy Ozorków stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/5

W dniu [...] wpłynęła do tutejszego Sądu skarga Prokuratora Rejonowego w Z. na uchwałę Rady Gminy O. z dnia [...] nr [...] w sprawie określenia zasad i trybu korzystania z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę oraz opłat za wodę na terenie gminy O..

Działając na podstawie art. 3 § 2 pkt 5, art. 50 § 1, art. 53 § 3 p.p.s.a. Prokurator zaskarżył uchwałę w całości, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz zarzucając istotne naruszenie prawa, tj. art. 18 ust. 1 i art. 40 ust 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalenia opłat za wodę i wprowadzenia ścieków, poprzez uznanie, że przepisy te stanowią podstawę prawną nałożenia w drodze uchwały rady gminy obowiązku ponoszenia opłat za podłączenie do urządzeń wodociągowych.

Prokurator podniósł, że zaskarżona uchwała została podjęta w oparciu o art. 18 ust. 1 i art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. nr 13 poz. 74), a także § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę. Zaskarżona uchwała w § 3 pkt 2 stanowi, że za włączenie nowych przyłączy wodociągowych, stanowiących własność gminy, pobierane będą opłaty. Na terenie S. L. opłata ma stanowić równowartość 26,5 q żyta odpowiadającą cenie skupu żyta ogłoszonej w Komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a na pozostałym terenie gminy opłata stanowić ma równowartość 10,6 q żyta odpowiadającej cenie skupu żyta ogłoszonej w Komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Strona skarżąca wskazała, że wspomniana ustawa samorządowa zawiera generalne upoważnienie do stanowienia aktów prawa miejscowego przez organy gminy (przede wszystkim radę gminy), zgodnie z którym organy gminy mogą wydawać przepisy gminne w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Powołany przepis nie może jednak stanowić podstawy do nałożenia w drodze uchwały rady gminy obowiązku do ponoszenia opłat za podłączenie do sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji ogólnospławnej.

Strona skarżąca dodała, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, czyli posiada cechę ogólności, generalności i abstrakcyjności i winna określać adresata przez wskazanie jego cech, nie wymieniając go z nazwy. Dyspozycja ta winna stanowić podstawę do obliczenia i ustalenia wysokości opłaty za każdorazowe włączenie się do istniejącej miejskiej sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej. Ponadto strona skarżąca wskazała, że w polskim systemie prawa żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzenia opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących, tymczasem zaskarżona uchwała stanowi o obowiązku wniesienia opłat w wymienionej szczegółowo wielkości za podłączenie się do sieci wodociągowej. Opłata ta ma cechy jednostronnie narzuconej mieszkańcom daniny publicznej i wobec tego wykracza poza prawotwórcze kompetencje Rady ustalone przepisami art. 40 ustawy o samorządzie gminnym. Jednostronne nakładanie na obywateli jakichkolwiek obowiązków, w tym opłat, nie jest bowiem dopuszczalne bez wyraźnego upoważnienia ustawowego. W niniejszej sprawie brak jest takiego upoważnienia, a nadto uchwała nie należy do kategorii aktów prawnych określających zasady i tryb korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Strona 1/5