Dnia 19 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia NSA Anna Stępień (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant Specjalista Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2014 roku sprawy ze skargi S. M. o wymierzenie grzywny Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanemu w B. za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2013 roku w sprawie II SAB/Łd 29/13 w przedmiocie legalności budowy i użytkowania budynku mieszkalnego i gospodarczego 1. wymierza Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanemu w B. grzywnę w wysokości 1000 (słownie: jednego tysiąca) złotych; 2. zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz skarżącego S. M. kwotę 296,95 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt sześć 95/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS
S. M. wniósł skargę na niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2013 roku, sygn. akt II SAB/Łd 29/13.
W treści skargi jej autor wniósł o wymierzenie organowi grzywny, wskazując, że w dniu 22 marca 2012 roku zwrócił się do organu z wnioskiem o wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie prawidłowości wybudowania budynków - mieszkalnego i gospodarczego na nieruchomości położonej w B., przy ul. A 21. Tok podejmowanych przez organ czynności nie przynosił oczekiwanego rezultatu, stąd skarżący wniósł skargę na bezczynność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 16 maja 2013 roku, sygn. akt II SAB/Łd 29/13, zobowiązał organ do załatwienia wniosku skarżącego w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Dodatkowo sąd orzekł, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Mimo tego, jak wyjaśnił skarżący, organ nie wydał rozstrzygnięcia w przedmiocie jego wniosku z dnia 22 marca 2012 roku. Przed wniesieniem skargi S. M. wezwał organ do wykonania wyroku sądu (pismo z dnia 30 listopada 2013 roku).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wskazując, że w toku prowadzonego postępowania celem ustalenia stanu rzeczywistego i istotnych faktów, wielokrotnie wyznaczał oględziny posesji, które nie odbyły się z powodu braku możliwości wejścia na jej teren (nieobecność właścicielki). Sprawę dodatkowo komplikują wcześniejsze postępowania prowadzone w odniesieniu do nieruchomości. W związku z faktem, iż przedmiot postępowania dotyczy dwóch różnych obiektów budowlanych organ, po analizie akt sprawy, podjął decyzje o rozdzieleniu postępowania na postępowanie dotyczące budynku mieszkalnego i postępowanie dotyczące budynku gospodarczego. W dniu 22 lipca 2013 roku do organu wpłynął prawomocny wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2013 roku. Niemniej jednak do dnia skierowania odpowiedzi na skargę organ nie zgromadził niezbędnego materiału dowodowego, a w szczególności nie mógł przeprowadzić oględzin obiektów. Jak wskazał organ, nie bez znaczenia dla ukazania całokształtu dotychczas prowadzonego postępowania jest nadmierna aktywność właścicielki nieruchomości, która udaremnia organowi prowadzenie postępowania pisząc notorycznie skargi, petycje i wnioski na osobę Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego i rozsyłając je po różnych i różnego szczebla organach administracji, co prowadzi do tego, że organ zamiast skupić się na merytorycznym zbadaniu sprawy, zmuszony jest odpowiadać tym organom. Ponadto istotnym jest wakat na stanowisku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, jak i trudności kadrowe organu.
W piśmie z dnia 17 lutego 2014 roku, stanowiącym ustosunkowanie się przez S. M. do stanowiska organu, jego autor wskazał, że argumenty organu nie zasługują na uwzględnienie. Organ celowo pozostaje w bezczynności, działa nieudolnie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.