Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Uścimów w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi W. B. na uchwałę Rady Gminy Uścimów z dnia 28 października 2011 r. nr XI/48/11 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej usytuowania drogi KDW 59 na działkach o numerach ewidencyjnych 278/15 i 278/16; II. zasądza od Rady Gminy Uścimów na rzecz W. B. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Rada Gminy Uścimów w dniu 28 października 2011 r. podjęła uchwałę Nr Xl/48/11 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Uścimów (Dz. Urz. Woj. Lub. z 2012 r., Poz. 654).

Uchwałę tę zaskarżyła W. B. w części obejmującej drogę wewnętrzną, oznaczoną symbolem "KDW Y", położoną na działkach nr nr ewid. "a" i "b", w miejscowości K. O., wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w tej części.

Skarżąca wskazała, że zaskarżoną uchwałą zatwierdzony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący m.in. obszar, na którym znajdują się stanowiące jej własność działki: nr ewid. "a", o powierzchni 0,50 ha i nr ewid. "b", o powierzchni 0,22 ha. Działki te graniczą: od strony północnej z działką nr ewid. "c", o powierzchni 1,13 ha, będącą własnością Gminy Uścimów, od strony południowej z działką nr ewid. "d", o powierzchni 1,33 ha, będącą własnością Gminy Uścimów, od strony wschodniej z drogą wojewódzką nr [...] relacji [...], a od strony zachodniej z działką nr ewid. "e". Działki nr "c", "d" i "a" posiadają od strony zachodniej dodatkowy dostęp do drogi wewnętrznej, oznaczonej w zapisach zaskarżonej uchwały symbolem "KDW X".

Skarżąca podniosła także, iż plan miejscowy przewiduje utworzenie drugiej drogi wewnętrznej, oznaczonej symbolem "KDW Y", przebiegającej przez działki skarżącej nr ewid. "a" i "b" oraz działki Gminy nr ewid. "c" i "d". W ocenie skarżącej utworzenie tej drogi, mającej prawdopodobnie na celu ulepszenie obsługi komunikacyjnej działek gminnych zajmujących duży obszar, nastąpi kosztem nieruchomości skarżącej. Zrealizowanie wskazanej drogi, o szerokości 8 m, w miejscu oznaczonym w części graficznej planu miejscowego, uniemożliwi skarżącej wydzielenie z pozostałej części nieruchomości 4 działek pod zabudowę rekreacji indywidualnej, co byłoby możliwe, gdyby drogi tej nie zaprojektowano. Po zrealizowaniu dwóch dróg wewnętrznych o symbolach "KDW X" i "KDW Y" powierzchnia działek skarżącej ulegnie zmniejszeniu z 7 200 m2 do 6 292 m2, a pozostała ich część, przeznaczona w planie pod zabudowę letniskową nie będzie mogła zostać podzielona tak, by powstały 4 działki o powierzchni co najmniej 1 500 m2 (minimalnej powierzchni wymaganej przez plan).

Utworzenie drugiej drogi wewnętrznej "KDW Y" na tym obszarze, zdaniem skarżącej, nie było konieczne, albowiem droga wewnętrzna o symbolu "KDW X", która będzie zrealizowana na części działek Gminy o nr nr ewid. "c" i "d" oraz części działki skarżącej nr ewid. "a" zapewni dojazd do tych działek od strony zachodniej. Poza tym powyższe działki mają dostęp od strony wschodniej do istniejącej drogi wojewódzką nr [...], relacji [...], która zresztą, jak wynika z informacji uzyskanych przez skarżącą w Zarządzie Dróg Wojewódzkich w [...], ma zastać poszerzona w przyszłości kosztem sąsiednich działek o 5 m.

W ocenie skarżącej powyższe zapisy zaskarżonej uchwały zostały podjęte w wyniku nadużycia przez Gminę Uścimów przysługującego jej władztwa planistycznego. Nie do pogodzenia z konstytucyjną ochroną prawa własności, jak podkreśliła skarżąca, jest to, że Gmina ustalając nowe, zupełnie odmienne od dotychczasowego, przeznaczenie terenów objętych zapisami planu (poprzednio zabudowa zagrodowa) całkowicie pominęła interes prawny skarżącej będącej właścicielką wskazanych wyżej nieruchomości.

Strona 1/4