Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy w przedmiocie uchylenia postanowienia dotyczącego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego zajęcia wynagrodzenia za pracę uchyla zaskarżone postanowienie i zasądza od Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy na rzecz S. K. 1
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie: Sędzia NSA Maria Wieczorek (spr.), Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Maria Filipek, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2004 r. sprawy ze skargi S. K. na postanowienie Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy z dnia [...] listopada 2002 r. Nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia dotyczącego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego zajęcia wynagrodzenia za pracę uchyla zaskarżone postanowienie i zasądza od Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy na rzecz S. K. 10.- /dziesięć/ zł. tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] działając na podstawie art. 138 § 2, art. 144 kpa, art. 13 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t.j .Dz.U. z 2002r. Nr 142, poz. 368) - Dyrektor Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy po rozpatrzeniu zażalenia S. K. na postanowienie Dyrektora Wojskowej agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy z dnia [...] października 2002r. znak: [...] w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego Nr [...] postanowił uchylić zaskarżone postanowienie w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ wskazał, że organy administracji państwowej obowiązane są do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych.

Uzasadnienie postanowienia wierzyciela nie wyjaśnia stronie sposobu naliczania opłat za centralne ogrzewanie i podgrzanie wody w sposób czytelny z odwołaniem na podstawę prawną.

Skargę skierowaną do Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy uznał za zarzuty.

Zajęcie wynagrodzenia u pracodawcy nie mieści się w katalogu podstaw do wniesienia zarzutów określonych w art. 33 ww. ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Organ II instancji wskazał ponadto, że w ponownym postępowaniu wierzyciel ustosunkuje się do zarzutów strony mieszczących się w katalogu zarzutów art. 33 powołanej wyżej ustawy, a w szczególności do zarzutu nieistnienia obowiązku uiszczenia opłaty za energię cieplną.

Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższe postanowienie złożył J. W. wnosząc o jej uchylenie. Wskazał na naruszenie art. 235 § 1 kpa oraz art. 13 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz. U. z 2002r. nr 42, poz. 368 ze zm.).

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej wniósł ojej oddalenie podtrzymując argumentację zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie, jakkolwiek nie z podstaw w niej zawartych. Zaskarżona decyzja narusza przepisy postępowania administracyjnego w sposób, który może mieć wpływ na wynik sprawy.

Podkreślić należy, że rozstrzygnięcie Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej podjęte zostało na podstawie art. 138 § 2 kpa.

Dopuszczalność wydania przez organ odwoławczy tego typu rozstrzygnięcia jest ograniczona przez to, że art. 138 § 2 w związku z art. 136 kpa przyjmuje jako przesłankę wydania tego typu rozstrzygnięcie określony zakres czynności postępowania wyjaśniającego, a mianowicie "rozstrzygniecie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części ."

Zaskarżone postanowienie z jednej strony zawiera odmienną od dokonanej przez organ I instancji merytoryczną ocenę zajęcia wynagrodzenia, a taka ocena może być dokonana tylko w decyzji reformacyjnej. Tymczasem zaskarżona decyzja zawiera rozstrzygnięcie kasacyjne.

W stanie niniejszej sprawy potrzeba wydania orzeczenia kasacyjnego nie została w należyty sposób udowodniona.

Organ orzekający wydając rozstrzygniecie kasacyjne winien dokonać oceny zgromadzonego materiału dowodowego przez organ I instancji w aspekcie jego zupełności i dopiero na tej podstawie, w sposób umotywowany wskazać jakie okoliczności nie zostały udowodnione.

W tym stanie należy stwierdzić, że zaskarżona decyzja zapadła z naruszeniem art. 138 § 2 i 80 kpa, oraz że naruszenia te mogły mieć wpływ na wynik sprawy.

Mając powyższe na uwadze działając na podstawie art. 145 § 1 pkt lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270) w związku z art. 97 § 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271) należało orzec jak w sentencji.

Strona 1/1