Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 października 2013 r. sprawy ze skargi Ł. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia powstałego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz uchyla decyzję Wójta Gminy w [...] z dnia [...]2012 r. nr [...] II. przyznaje adwokatowi M. C. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.
W piśmie z dnia 20 maja 2012r. Ł. S. wniósł o umorzenie wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz jego córki W. S. za okres od dnia 1 października 2008r. do dnia 30 września 2011r. Wyjaśnił, że 10 października 2011r. opuścił Zakład Karny, mieszka w mieszkaniu po babci do którego nie ma tytułu prawnego, nie ma żadnych środków do życia. Stara się o pracę, jednak z uwagi na podstawowe wykształcenie jej uzyskanie jest trudne. Podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w L., ukończył kursy prawa jazdy, sfinansowane przez kuratora i Miejski Urząd Pracy w L. Wnioskodawca wskazał na zły stan zdrowia, który uniemożliwia mu wykonywanie ciężkich prac fizycznych ( stwierdzona przepuklina ). Po przebytym zapaleniu płuc ulega częstym przeziębieniom oraz wszelkiego rodzaju infekcjom układu oddechowego. Oczekuje na zabieg laryngologiczny związany z zatokami. Podał, że decyzją z dnia 15 grudnia 2010r. należności za okres od dnia 1 października 2008r. do 31 września 2009r. zostały rozłożone na raty po 100 złotych miesięcznie, z czego sumiennie się wywiązuje.
Decyzją z [...] Wójt Gminy S. odmówił umorzenia wnioskowanych należności. Z kolei Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia [...] uchyliło rozstrzygnięcie Wójta.
Decyzją z dnia [...] Wójt Gminy S. ponownie odmówił umorzenia wspomnianych należności. Organ wyjaśnił, że ujawnione przez wnioskodawcę schorzenia nie stanowią przeszkody w uzyskaniu pracy, a ponadto nie przedstawiono orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Również fakt kształcenia i zdobywania kwalifikacji zawodowych nie ma wpływu na umorzenie. Zwrócono ponadto uwagę na ogromną pomoc postpenitencjarną, jaką otrzymał wnioskodawca. Według organu nie istnieją obiektywne okoliczności uniemożliwiające wywiązanie się z obowiązku spłaty zadłużenia. Wskazano, że jego umorzenie nie rozwiąże problemu zobowiązań, ponieważ świadczenie jest nadal wypłacane, a uiszczane są jedynie należności z systemu ratalnego. Organ stwierdził ponadto, że w sprawie nie ma zastosowania art. 30 ust.1 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, pozwalający umorzyć należności w przypadku skutecznej egzekucji, ponieważ nie była ona skuteczna w proporcjach wskazanych w tym przepisie..
Ocenę Wójta podzieliło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. Jego zdaniem ukończenie kursów jazdy kat. B oraz B+E i podjęcie nauki pozwala przypuszczać, że wnioskodawca spłaci w przyszłości należności z funduszu alimentacyjnego. Na przeszkodzie nie stoi fakt leczenia laryngologicznego, tym bardziej, że nie przedstawiono dowodów leczenia na inne dolegliwości. Zdaniem Kolegium chociaż alimenty przyznano w kwocie 800 złotych miesięcznie, to wnioskodawca nie wnosił o ich obniżenie, co spowodowałoby wolniejsze narastanie zaległości. Według Kolegium organ I instancji zebrał wystarczający materiał dowodowy, dokonał jego oceny, a wyciągnięte wnioski są prawidłowe. Nie dopatrzono się również stronniczości organu i nie podzielono zgłaszanego zastrzeżenia dotyczącego konieczności wyłączenia pracownika, który podpisał decyzję z dnia 3 sierpnia 2012r., uchyloną następnie przez Kolegium oraz decyzję będącą przedmiotem ponownej oceny. Zdaniem organu fakt wcześniejszego podpisania decyzji nie stanowi podstawy do wyłączenia takiej osoby i nie oznacza, że nie może ponownie rozpoznać sprawy.