Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca) Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Protokolant Asystent sędziego Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi T.W. w przedmiocie wymierzenia Wójtowi Gminy grzywny za niewykonanie orzeczenia Sądu w sprawie II SAB/Lu 78/02 I. wymierza Wójtowi Gminy grzywnę w kwocie 100 (sto) złotych za niewykonanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie wydanego w sprawie II SAB/Lu 78/02; II. przyznaje [...] D. S.-N. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) należnego podatku od towarów i usług.
T. W. wniosła w dniu 3 września 2007 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, domagając się wymierzenia Wójtowi Gminy grzywny z tytułu niewykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 4 czerwca 2003 r., wydanego w sprawie II SAB/Lu 78/02.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o jej oddalenie jako całkowicie bezzasadnej. Organ wyjaśnił, że wskazanym wyrokiem Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie zobowiązał Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej do rozstrzygnięcia wniosków T. W. o wznowienie postępowania z dnia 18 lipca 2000 r., podania z dnia 25 lipca 2002 r., podania o wznowienie postępowania z dnia 21 września 2000 r. w terminie miesiąca od otrzymania odpisu wyroku.
Organ administracji podkreślił, iż sprawa wymierzenia grzywny Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej za niewykonanie powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego była już rozpatrywana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie i zakończona postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2005 r., sygn. akt II SA/Lu 670/05.
Organ wyjaśnił również, iż po doręczeniu powyższego wyroku Sądu wydał szereg decyzji dotyczących wniosków T. W. o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej, to jest decyzję z dnia [...], nr [...] o przyznaniu zasiłku okresowego w kwocie 102,02 zł miesięcznie od 1 czerwca 2003 r. do 30 września 2003 r. z przeznaczeniem na zaspokojenie najpilniejszych potrzeb bytowych rodziny, a w szczególności na leczenie, decyzję z dnia [...], nr [...] odmawiającą przyznania zasiłku celowego z przeznaczeniem na opłacenie należności za energię elektryczną i zakup opału, decyzję z dnia [...], nr [...] o przyznaniu zasiłku okresowego w kwocie 300 zł miesięcznie od 1 października 2003 r. do 31 grudnia 2003 r., decyzję z [...], nr [...] odmawiającą przyznania zasiłku celowego z przeznaczeniem na pokrycie dojazdów syna do szkoły oraz decyzję z dnia [...], nr [...] o przyznaniu zasiłku celowego w kwocie 80 zł z przeznaczeniem na zakup żywności oraz dietę dla syna.
W piśmie procesowym z dnia 20 listopada 2007 r. T. W., odnosząc się do odpowiedzi organu administracji na skargę, podtrzymała zarzuty skargi. Skarżąca podniosła, że postanowienie z dnia 29 sierpnia 2005 r., sygn. akt II SA/Lu 670/05 było niezgodne z prawem. T. W. wskazała również, iż żadna z wymienionych w odpowiedzi na skargę decyzji nie dotyczyła wznowienia postępowania. Do pisma strona skarżąca dołączyła kserokopię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 lipca 2006 r., sygn. akt II SA/Lu 467/06 oraz kserokopie wniosków z dnia 18 lipca 2000 r., 21 września 2000 r. i 24 lipca 2002 r. Wraz z pismem procesowym skarżąca złożyła również skierowane przez nią do Wójta Gminy wezwanie do wykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 4 czerwca 2003 r., sygn. akt II SAB/Lu 78/02, które zostało złożone organowi w dniu 27 sierpnia 2007 r.
Na rozprawie w dniu 17 stycznia 2008 r. ustanowiona w ramach prawa pomocy pełnomocnik skarżącej - radca prawny D. S.-N., popierając skargę, wniosła o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.