Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi D. M. G. o wymierzenie Burmistrzowi Opola grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 grudnia 2005 r. sygn. akt II SAB/Lu 74/05 w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. wymierza Burmistrzowi grzywnę w wysokości 2000 (dwa tysiące) złotych; II. nakazuje ściągnąć od Burmistrza na rzecz Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem nieuiszczonego wpisu, od którego skarżący był zwolniony.
Dariusz M. G. w skardze z dnia 15 października 2007 r. zarzucił Burmistrzowi O. L. niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 grudnia 2005 r. wydanego w sprawie sygn. akt II SAB/Lu 74/05 i w związku z tym wniósł o wymierzenie temu organowi grzywny.
Skarżący podał, że wyrokiem z dnia 16 grudnia 2005 r. sygn. akt II SAB/Lu 74/05, Sąd uwzględniając skargę na bezczynność Burmistrz O. L. w sprawie jego wniosku o udzielenie informacji publicznej zobowiązał tegoż Burmistrza do udzielenia w terminie 30 dni od daty uprawomocnienia się wyroku informacji zgodnie z wnioskiem z dnia 8 czerwca 2005 r. Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł Burmistrz O. L., która to skarga kasacyjna wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 lutego 2007 r. sygn. akt I OSK 528/06 została oddalona. Ponadto skarżący dołączył do skargi pisemne wezwanie Burmistrza z dnia 14 września 2007 r. do wykonania wyroku wydanego w sprawie II SAB/Lu 74/05, w odpowiedzi na które - jak wyjaśnił - otrzymał pismo z dnia 24 września 2007 r., nie będące w jego ocenie odpowiedzią na wezwanie zgodnie z wyrokiem Sądu.
W odpowiedzi na skargę z dnia 14 listopada 2007 r. (data nadania), Burmistrz O. L. wniósł o jej oddalenie. Jak wskazał - w jego ocenie - wyrok z dnia 16 grudnia 2005 r. został wykonany, o czym świadczy pismo z dnia 24 września 2007 r., które zawiera odpowiedź na wniosek strony, a które następnie w wyniku zaistniałej pomyłki zostało zmodyfikowane pismem dnia 7 listopada 2007 r.
Ponadto organ zaznaczył, że udzielona informacja ma wyłącznie wartość historyczną, gdyż dotyczy osoby, która już od dnia 19 czerwca 2006 r. (tj. w dacie uprawomocnienia się wyroku) nie pełni funkcji pracownika przeprowadzającego wywiad środowiskowy ze skarżącym.
Na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2008 r. skarżący podtrzymał żądanie ukarania Burmistrza O. L. grzywną i podał, że jego wniosek o udzielenie informacji do dnia rozprawy nie został załatwiony, i nie czyni tego pismo z dnia 7 listopada 2007 r.
Pełnomocnik Burmistrza wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż wszczęcie postępowania sądowego o zastosowaniu środka przewidzianego w art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., ma na celu ukaranie organu za niewykonanie wyroku sądowego oraz jego zdyscyplinowanie.
Z niewykonaniem przez organ administracji publicznej wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego, uwzględniającym na podstawie art. 149 p.p.s.a. skargę na bezczynność w sprawach z art. 3 § 2 pkt 1-4 w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. zobowiązującym go do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności obowiązku tego nie wykonał.
Wyznaczony przez sąd administracyjny termin do wydania aktu lub podjęcia czynności jest terminem dodatkowym w stosunku do terminu, w jakim sprawa powinna być załatwiona i nie może ulec przedłużeniu w trybie art. 37 § 2 kpa (Z. Żakowski glosa do postanowienia z dnia 12 maja 1998 r. IV SA 1317/96, OSP 1999, z. 3, poz. 57).