Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej stwierdza nieważność uchwały Rady Gminy z dnia [...]., Nr [...].
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca ), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 lutego 2007r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej stwierdza nieważność uchwały Rady Gminy z dnia [...]., Nr [...].

Uzasadnienie strona 1/7

W dniu 31 sierpnia 1999 r. Rada Gminy uchwałą Nr IX/87/99 w sprawie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej, ustaliła opłatę za podłączenie się do zakończonej i rozliczonej sieci wodociągowej jako udział w budowie sieci i stacji uzdatniania wody w wysokości 4.000 zł od każdego odbiorcy oraz 2.000 zł jako udział w przypadku konieczności budowy nowego odcinka sieci głównej wraz z hydrantami przez zainteresowanych inwestorów.

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie złożył Wojewoda, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały na podstawie 94 ust. 1 w zw. z art. 93 ust. 1 i ustawy z dnia 8 marca1990r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Skarżący podniósł, iż zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa, ponieważ nie ma przepisów ustawowych, które mogłyby stanowić podstawy prawną dla rady gminy do ustalenia opłat za podłączenie się do zakończonej i rozliczonej sieci wodociągowej, a także nowobudowanej. Podstawy takiej nie mogą stanowić przepisy art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, ani też przepisy art. 19 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858).

W ocenie Wojewody wprowadzone powołaną uchwałą opłaty noszą cechy jednostronnie narzuconej mieszańcom daniny publicznej ukrytej pod postacią udziału w budowie sieci i stacji uzdatniania wody. Opłaty te mają charakter przymusowy, bowiem korzystanie z sieci wodociągowej gminy przez mieszkańców jest koniecznością.

Skarżący podniósł również, że zaskarżona uchwała w jego ocenie stanowi akt prawa miejscowego, gdyż ma charakter normatywny, generalny oraz skierowana jest do każdego mieszkańca gminy ubiegającego się o przyłączenie do sieci wodociągowej.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy uznała skargę i wniosła o umorzenia postępowania sądowego z uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Organ wyjaśnił, że stosownie do art. 54 § 3 powołanej ustawy zaskarżona uchwała została uchylona przez Radę Gminy w trybie autokontroli uchwałą z dnia 12 grudnia 2006 r. Nr III/18/06.

Ponadto pismem procesowym z dnia 6 marca 2007 r. złożonym na rozprawie, pełnomocnik organu uzupełniając stanowisko Rady Gminy wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość lub o oddalenie skargi.

Pełnomocnik podniósł, że w rozpoznawanej sprawie wydanie wyroku jest bezprzedmiotowe, ponieważ jego skutki nie mogą odnosić się do uchwały nieistniejącej. Tylko wyjątkowo, stosownie do uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 września 1994 r. (sygn. W 5/94, opubl.: OTK 1994 r., Nr 2, poz. 44), Sąd mógłby orzekać w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały, gdy po wniesieniu skargi na uchwałę rady gminy została ona wprawdzie uchylona lub zmieniona, lecz może być stosowana do sytuacji z okresu poprzedzającego uchylenie lub zmianę. Jednakże zdaniem pełnomocnika taka sytuacja nie zachodzi w rozpoznawanej sprawie, a zatem powołane wyżej orzeczenie nie może mieć w tym zakresie zastosowania. Po pierwsze, jak wskazuje autor pisma, orzeczenie to dotyczy skarżenia uchwały rady gminy w trybie przepisu art. 101 ustawy, na podstawie którego Wojewoda nie ma uprawnienia do wniesienia skargi na uchwałę rady gminy, ponieważ nie może wykazać, iż jego interes prawny został tą uchwałą naruszony. Po drugie zaś, w niniejszej sprawie zaskarżona uchwała została uchylona i ze względu na brak przepisów przejściowych nie może być stosowana do sytuacji z okresu poprzedzającego jej uchylenie lub zmianę.

Strona 1/7