Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi A. D. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Rada Miejska w Mikołajkach podjęła w dniu 28 czerwca 2016 r. uchwałę nr XV/88/2016 w sprawie zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Mikołajki.

W złożonej na tę uchwałę skardze "[...]" wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zakresie, w jakim obejmuje ona swoim oddziaływaniem grunty skarżącego, to jest działki "[...]" oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Skarżący podniósł, że jego działkę nr "[...]" zakwalifikowano w Studium jako "grunt rolno-leśny", a w konsekwencji przyjęto, że jest ona objęta oddziaływaniem Planu Ochrony "[...]". Stwierdził, że działka ta stanowi grunt rolny, lecz nie może z niej korzystać w sposób swobodny. Zarzucił, że na etapie proceduralnym nie uwzględniono uwag do studium co do planowanego utworzenia na jego gruntach rezerwatu "[...]" bez uzyskania na to jego zgody i bez odszkodowania. Stwierdził, że zawarty w Studium zakaz lokalizowania na jego działkach jakiejkolwiek zabudowy negatywnie wpłynie na sposób wykonywania prawa własności. Dodał, że wystąpił o umożliwienie prowadzenia wypasu bydła mlecznego na terenach objętych zakresem Studium, lecz Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w "[...]" i Dyrekcja "[...]" sprzeciwiły się. Powyższe narusza przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Skarżący zarzucił ponadto, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem art. 153 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż nie uwzględnia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 września 2011 , sygn. akt II OSK 1167/11 i wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 22 listopada 2011, sygn. akt II SA /01827/11. W ocenie skarżącego, w wyrokach tych sformułowano zakaz nadmiernego ograniczenia prawa własności w drodze realizacji władztwa planistycznego. Stwierdził, że organ Gminy stawia ponad przepisy rangi ustawowej uchwały wojewódzkich organów samorządowych (to jest uchwałę Nr XlX/368/12 Sejmiku Wojewódzkiego obejmująca jego grunty Planem Ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego). Skarżący zarzucił też, że Gmina Mikołajki preferuje niektóre podmioty gospodarcze uchwalając cząstkowe plany zagospodarowania przestrzennego, obejmujące swym zasięgiem tereny obszaru NATURA 2000 i otuliny MPK, zlokalizowane bezpośrednio w sąsiedztwie gruntów skarżącego, co wskazuje na nierówne traktowanie podmiotów uczestniczących w obrocie gospodarczym. Podniósł, że w efekcie uchwalenia zaskarżonej uchwały, właściwy organ odmówił mu przyznania dopłat ze środków UE.

W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Mrągowie wniosła o jej oddalenie jako bezzasadnej. Organ gminy podniósł, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 15 marca 2011 r., sygn. akt: II SA/Ol 36/11, oddalił skargę skarżącego na uchwałę Rady Miejskiej w Mikołajkach Nr LIV/541/2010 z dnia 30 czerwca 2010 r.

w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy Mikołajki. Następnie, wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 września 2011 r., sygn. akt: II OSK 1167/11, uchylono powyższy wyrok w całości i przekazano sprawę WSA w Olsztynie do ponownego rozpoznania. Wyrokiem z dnia

Strona 1/9