Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2018 r. sprawy ze skarg A. i A. S. na uchwałę Rady Gminy z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie ustanowienia na obszarze gminy Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego "[...}’ 1. stwierdza nieważność uchwały "[...]" Rady Gminy z dnia "[...]" w sprawie ustanowienia na obszarze gminy Zespołu Przyrodniczo-"[...]" w części obejmującej nieruchomości położone w obrębie "[...]", jednostka ewidencyjna "[...]", Powiat o numerach ewidencyjnych: "[...]", wpisanych do księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy o nr "[...]" oraz o numerach ewidencyjnych: "[...]", wpisanych do księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy o nr "[...]"; 2. zasądza od Gminy na rzecz A.S. kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) oraz A.S. kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Rada Gminy w K "[...]" r. podjęła uchwałę Nr "[...]" w sprawie ustanowienia na obszarze gminy K Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego "D", zwanego dalej Zespołem.
Pełnomocnik A Ś i A Ś zaskarżył tę uchwałę w zakresie, w jakim obszarem Zespołu zostały objęte ich działki w obrębie S
- odpowiednio: nr "[...]"oraz "[...]" i "[...]".
Zarzucił naruszenie:
1) art. 7, art. 8 § 1 w zw. z art. 77 § 1 kpa poprzez:
- objęcie obszarem Zespołu nieruchomości skarżących pomimo braku szczegółowej analizy, czy występują na nich fragmenty krajobrazu naturalnego i kulturowego zasługujące na ochronę ze względu na ich walory widokowe lub estetyczne, a jeśli tak - to czy występują na całym obszarze tych działek,
- ustanowienie Zespołu na podstawie wyników zawartych w "Charakterystyce obszaru projektowanego Zespołu (...)", podczas gdy analiza ta jedynie w sposób ogólny odnosi się do obszaru, na którym ustanowiono Zespól - w charakterystyce wskazane są wszystkie występujące na terenie ponad 900 hektarowego Zespołu gatunki roślin i zwierząt, natomiast autor opracowania nie zweryfikował, czy te rośliny i zwierzęta występują na wszystkich nieruchomościach objętych Zespołem;
2) art. 44 ust. 1 w zw. z art. 43 ustawy o ochronie przyrody, poprzez ustanowienie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego na terenie nieruchomości skarżących, które nie posiadają szczególnych walorów estetycznych i widokowych,
3) art. 44 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody w zw. z art. 21 ust. 1 i 2, art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji RP, poprzez zastosowanie gramatycznej wykładni przepisu art. 44 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody w oderwaniu od art. 21 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji RP, co skutkowało naruszeniem konstytucyjnej zasady proporcjonalności poprzez nieusprawiedliwione ograniczenie prawa własności skarżących, polegające na ograniczeniu możliwości korzystania z tych działek w zamierzony przez nich sposób,
4) art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 44 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody poprzez podjęcie uchwały mającej w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność skarżących charakter rozstrzygnięcia indywidualnego i interwencyjnego, podczas gdy akty prawa miejscowego charakteryzować się powinny generalnością i abstrakcyjnością.
Pełnomocnik skarżących, powołując się na załączony do skarg wyciąg z protokołu z sesji Rady gminy Działdowo podniósł, iż celem przedmiotowej uchwały miało być uniemożliwienie skarżącym zrealizowania inwestycji na należących do nich nieruchomościach.
W odpowiedzi na skargę złożoną w imieniu A Ś organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że została wniesiona przez podmiot do tego nieumocowany, co ma wynikać z tego, iż pełnomocnictwa występującemu radcy prawnemu udzielił brat skarżącego, nieuprawniony do udzielania dalszych pełnomocnictw.
Alternatywny postulat, wyłączny natomiast w odniesieniu do skargi A Ś, to oddalenie skargi.
Zdaniem organu, objęcie obszarem Zespołu nieruchomości skarżących zostało poprzedzone szczegółową analizą krajobrazu naturalnego i kulturowego, której wyniki zostały szeroko opisane w "Charakterystyce obszaru projektowanego Zespołu (...)". Dokument ten utworzono m.in. w oparciu o wyniki kontroli terenowej przeprowadzonej w "[...]" r. na całym obszarze doliny rzeki S. Wynika z niego, że "cała dolina S" pełni rolę korytarza ekologicznego oznaczeniu regionalnym, na co zwraca się uwagę w studiach uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego zarówno gminy K, jak i gminy D. W związku z tym dolina S od dawna wskazywana była jako obszar wymagający ochrony. Zgodnie z opracowanym przez Polską Akademię Nauk projektem korytarzy ekologicznych obszar projektowanego ZPK leży w granicach korytarza "P - D" (...) Obszar planowanego ZPK wpisuje się zatem w sieć naturalnych korytarzy ekologicznych. Co niezwykle istotne, granice obejmują dolinę po obu stronach S umożliwiając kompleksową ochronę siedlisk całego dna doliny rzecznej." Mając to na względzie należy patrzeć na dolinę rzeki S szeroko i kompleksowo, biorąc pod uwagę jej znaczenie jako całości. Opisywanie występujących na konkretnych działkach gatunków roślin i zwierząt jest niecelowe z uwagi na ich migracje.