Dnia 4 września 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2012 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Powiatu w Szczytnie z dnia 26 lutego 2003 r., Nr 36/IV/2003 w przedmiocie wprowadzenia zakazu używania jednostek pływających z silnikami spalinowymi na niektórych wodach powiatu 1. stwierdza nieważność § 2 i § 4 zaskarżonej uchwały; 2. orzeka, że zaskarżona uchwała w części określonej w punkcie 1 wyroku nie podlega wykonaniu.
Rada Powiatu w Szczytnie podjęła w dniu 26 lutego 2003 r. uchwałę Nr 36/IV/2003 w sprawie wprowadzenia zakazu używania jednostek pływających z silnikami spalinowymi na niektórych wodach powiatu szczycieńskiego. Jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 ze zm., dalej jako: ustawa p.o.ś.) oraz art. 41 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm., dalej jako: ustawa o.s.p.).
W złożonej na powyższą uchwałę skardze z dnia 11 lipca 2012 r. (sprecyzowanej pismem procesowym z dnia 31 lipca 2012 r.) Wojewoda Warmińsko - Mazurski wniósł o stwierdzenie nieważności jej § 2. W uzasadnieniu skargi organ nadzoru wskazał, iż w § 2 uchwały Rada Powiatu w Szczytnie zawarła wyłączenia podmiotowe, na mocy których zakaz nie dotyczy jednostek organizacyjnych policji, pogotowia ratunkowego i wodnego, straży: pożarnych, rybackich, ochrony przyrody, rybackich użytkowników wód i jednostek przedsiębiorstwa Lasy Państwowe podczas wykonywania czynności służbowych. Argumentował, że rada powiatu na podstawie art. 116 ust. 1 ustawy p.o.ś. ma prawo ograniczyć lub zakazać używania jednostek pływających lub niektórych innych ich rodzajów na określonych zbiornikach powierzchniowych wód stojących oraz wodach płynących, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia odpowiednich warunków akustycznych na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Z kolei z art. 116 ust. 4 powyższej ustawy wynika, że ograniczenia nie mogą dotyczyć jednostek pływających, których użycie jest konieczne do celów bezpieczeństwa publicznego lub do utrzymania cieków i zbiorników wodnych. Zatem rada powiatu wprowadzając w § 2 przedmiotowej uchwały wyłączenie spod zakazu używania jednostek pływających działała poza swoimi kompetencjami i bez podstawy prawnej. Uchwała rady, jako akt prawa miejscowego, może normować bowiem jedynie te sprawy, które zostały jej przekazane do regulowania w przepisie upoważniającym. Akt prawa miejscowego nie może wykraczać poza zakres spraw określonych w upoważnieniu. Jednostki pływające, których użycie jest konieczne do celów bezpieczeństwa publicznego lub do utrzymania cieków i zbiorników wodnych mogą pływać na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, mimo konieczności zapewnienia na tych terenach odpowiednich warunków akustycznych. Wynika to wprost z art. 116 ust. 4 ustawy p.o.ś. Skoro ustawodawca unormował te kwestie, to rada działała w tym zakresie z przekroczeniem swoich uprawnień, nie miała bowiem podstaw prawnych do ustalenia podmiotowych wyłączeń od zakazów wprowadzonych na podstawie art. 116 ustawy p.o.ś.
W odpowiedzi na skargę Rada Powiatu w Szczytnie wniosła o jej oddalenie. Wskazała, że zaskarżony zapis uchwały mieści się w całości w uregulowaniu zawartym w art. 116 ust. 4 ustawy p.o.ś. Zapis ten nie wyklucza stosowania przedmiotowego wyjątku do innych jednostek o ile wypełniają dyspozycję przewidzianą w art. 116 ust. 4 ustawy p.o.ś., dlatego zaskarżony § 2 uchwały nie jest dotknięty wadą nieważności.