Sprawa ze skargi A.D. na rozporządzenie Wojewody w przedmiocie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2014 r. sprawy ze skargi A.D. na rozporządzenie Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie strona 1/3

W dniu 27 marca 2014r. (data wpływu pisma do organu) A. D. wezwał Sejmik Województwa do usunięcia naruszenia prawa poprzez wyeliminowanie z obrotu prawnego rozporządzenia Nr "[...]" Wojewody "[...]" z dnia 19 grudnia 2008r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "[...]" z powodu rażącego naruszenia prawa. Wyjaśnił, że wskutek nowelizacji art. 23 ust. 2 ustawy o ochronie przyrody Sejmik stał się organem właściwym do wyznaczania obszaru chronionego krajobrazu. Podniósł, że naruszenie prawa polega na tym, ze wojewoda przed wprowadzeniem rozporządzenia nie uzyskał pozytywnych uzgodnień właściwych miejscowo rad gmin. Wskazał, ze wprowadzenie w rozporządzeniu w § 4 ust. 1 pkt 8 zakazu lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych było powodem wprowadzenia ograniczenia zabudowy na jego działce nr "[...]" w obrębie J., w miejscowości P. gmina S. w pasie szerokości 100 m od jego sztucznego zbiornika wodnego. Podał, że z jego informacji wynika, że Rada Gminy D. uchwałą z dnia 27 września 2007r. i uchwałą z dnia 15 października 2008r. nie uzgodniła projektu przedmiotowego rozporządzenia. Wprawdzie Rada Gminy S. uzgodniła przedmiotowe rozporządzenie, ale w ocenie strony nie mogło mieć wpływu na jego wprowadzenie, gdyż inne gminy tego nie uczyniły.

Pismem z dnia 6 maja 2014r. (doręczonym stronie w dniu 9 maja 2014r.) Przewodniczący Sejmiku poinformował, że Sejmik nie uchylił przedmiotowego rozporządzenia. Wyjaśniono, że dwie rady gminy podjęły uchwały o odmowie uzgodnienia projektu rozporządzenia, ale uczyniły to po upływie ustawowego terminu przewidzianego na zajecie stanowiska.

W dniu 14 maja 2014r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym) A. D. wniósł skargę do tut. Sądu na rozporządzenia Nr "[...]" Wojewody z dnia 19 grudnia 2008r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "[...]", domagając się jego uchylenia z powodu wydania rozporządzenia z rażącym naruszeniem prawa. Wskazał, że wydając zaskarżone rozporządzenie Wojewoda miał obowiązek uzgodnienia projektu rozporządzenia z właściwymi radami gmin, zgodnie z art. 23 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody. Uzgodnienie jest - w przeciwieństwie do opinii - formą stanowczą. Takich uzgodnień nie poczyniono. Skarżący podał, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, iż uzgodnienie gmin uznano za pozytywne, gdyż nie podjęły one uchwały w terminie 30 dni od przedłożenia projektu uchwały nie jest zasadne. Podniósł, że technicznie nie jest możliwie dotrzymanie tego terminu, a ponadto termin ten ma charakter instrukcyjny, a nie zawity. Zatem wydanie opinii negatywnej obala domniemanie, że opinia jest pozytywna. W dniu wprowadzenia przedmiotowego rozporządzenia było wiadomo, ze nie uzyskano pozytywnych uzgodnień wszystkich zainteresowanych gmin.

W odpowiedzi na skargę Sejmik Województwa wniósł o jej oddalenie. Podniesiono, że proces powołania Obszaru Chronionego Krajobrazu "[...]" był przeprowadzony zgodnie ze stosownymi procedurami. Zaskarżone rozporządzenie zostało wydane celem dostosowania nakazów i zakazów obowiązujących w tym obszarze do zapisów wprowadzonych znowelizowaną ustawą z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody. Powołując się na obowiązujący w tym zakresie pogląd w judykaturze wskazano, że rozporządzenie w sprawie dostosowania nakazów i zakazów nie wymaga uzgodnień z właściwą miejscowo radą gminy. Pomimo to Wojewoda - chcąc dochować staranności - wystąpił o uzgodnienie tego projektu do wszystkich rad gmin objętych Obszarem Chronionego Krajobrazu Województwa. Powołując się na dokumenty przesłane przez Wojewodę wskazano, ze Rada Miejska w B. w dniu 27 września 2008r., a Rada Gminy D. w dniu 15 października 2008r. podjęły uchwały o odmowie uzgodnienia projektu rozporządzenia. Jednakże obydwie uchwały zostały podjęte po upływie przewidzianego w art. 89 ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym terminu, a w związku z tym uznano, że uzgodnienia zostały dokonane. Wskazano, że organ nie podziela poglądu skarżącego, że termin określony w art. 89 ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym jest terminem instrukcyjnym. Powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne, jak i stanowisko doktryny wskazano, że brzmienie powołanego przepisu wskazuje, że przyjmuje on domniemanie prawne zakładające akceptację rozstrzygnięcia organu gminy przez organ współdziałający. Domniemanie to ma postać fikcji prawnej wobec braku możliwości jego wzruszenia. Zajęcie stanowiska po upływie terminu nie powoduje żadnych skutków prawnych bez względu na to, czy jest ono pozytywne czy negatywne.

Strona 1/3