Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant: sekretarz sądowy Grażyna Stykała Po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. S. na uchwałę Rady Miejskiej w Prudniku z dnia 28 sierpnia 2003 r. nr XII/116/2003 w przedmiocie godzin pracy placówek handlowych, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały 2. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości 3. zasądza od Rady Miejskiej w Prudniku na rzecz skarżącego K. S. kwotę 540 zł - tytułem kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez K. S. jest uchwała Rady Miejskiej w Prudniku z dnia 28 sierpnia 2003 r., nr XII/116/2003 w przedmiocie określenia dni i godzin otwierania oraz zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności na terenie Gminy Prudnik, podjęta na podstawie przepisu art. XII § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz. U. nr 24, poz. 142 ze zm.).
W uchwale określono dni i godziny otwierania oraz zamykania placówek handlu detalicznego i zakładów usługowych dla ludności (§ 1) oraz zakładów gastronomicznych ze zróżnicowaniem w zależności od strefy, do której je przyporządkowano (§ 2). Załącznik do uchwały miał określać kwalifikację zakładów do poszczególnych stref. Uchwała podlegała wykonaniu przez burmistrza Prudnika (§ 3) oraz podlegała ogłoszeniu w dzienniku Urzędowym Wojewody Opolskiego (§ 4).
Wezwanie skarżącego o usunięcie naruszenia prawa pozostało bez odpowiedzi organu.
W skardze zarzucono naruszenie art. 32 Konstytucji RP na skutek nierównego traktowania podmiotów gospodarczych prowadzących działalność hotelarsko - gastronomiczną i w oparciu o powyższe domagano się stwierdzenia nieważności uchwały w części dotyczącej nie zaliczenia ulicy, na której położony jest lokal skarżącego, do strefy I, dla której godziny otwarcia określono jako codziennie całodobowe.
W uzasadnieniu podniesiono, że uchwała dyskryminuje jego lokal hotelarsko - gastronomiczny, który jako jedyny w mieście znalazł się w strefie II, dla której ustalono ograniczone godziny otwarcia (od 7.00 do 24.00). Nie uwzględniono poczynionych przez niego nakładów na remont obiektu, treści posiadanych przez niego pozwoleń na działalność gospodarczą i sprzedaż napojów alkoholowych, a także utrudniono prowadzenie działalności gospodarczej zaplanowanej na dłuższy okres czasu.
Organ wnosił o oddalenie skargi, podnosząc, iż uchwała wydana została z upoważnienia ustawowego, nie narusza ona jakiegokolwiek interesu prawnego skarżącego, natomiast zaliczenie posiadanego przez niego lokalu do strefy II spowodowało co najwyżej naruszenie jego interesu faktycznego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie, ale z innych niż wskazane w skardze przyczyn.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) sąd administracyjny właściwy jest do kontroli zgodności z prawem aktów organów jednostek samorządu terytorialnego oraz aktów terenowych organów administracji rządowej stanowiących przepisy prawa miejscowego.
Przedmiotem oceny Sądu w niniejszej sprawie, na skutek skargi wniesionej przez K. S., jest uchwała Rady Miejskiej w Prudniku, dotycząca godzin otwarcia placówek handlu i innych zakładów usługowych i gastronomicznych.
Przepis art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.), zwanej dalej ustawą, stanowi, iż uchwała organu gminy sprzeczna z prawem jest nieważna. O nieważności uchwały w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały, w trybie określonym w art. 90. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę wydano z naruszeniem prawa (ust. 4).