W tych okolicznościach, zdaniem Sądu, organ odwoławczy prawidłowo zastosował w niniejszej sprawie art. 138 § 2 k.p.a. Zgodnie bowiem z art. 150 § 1 k.p.a. organem administracji publicznej właściwym do wydania na podstawie art. 149 k.p.a., postanowienia w przedmiocie wszczęcia lub odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wznowienia jest organ, który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji. Skoro postępowanie objęte wnioskiem skarżącego ostatecznie zostało zakończone decyzją organu pierwszej instancji, to organ odwoławczy nie mógł bez naruszenia przepisów o właściwości wkroczyć w kompetencje organu pierwszej instancji w zakresie dokonania oceny dopuszczalności wniosku o wznowienie i wydania postanowienia na podstawie art. 149 k.p.a.
Odnosząc się do zarzutów skargi stwierdzić z kolei trzeba, że nie mogły one odnieść skutku, gdyż zaskarżone postanowienie dotyczy tzw. fazy wstępnej postępowania, która ma charakter formalny i odnosi się do badania wymogów dopuszczalności wniosku o wznowienie. Na tym etapie organy nie oceniają, czy wskazane przez stronę przyczyny wznowienia faktycznie wystąpiły i nie rozpoznają ponownie sprawy objętej wznowieniem. Ta kwestia podlega ocenie dopiero w fazie następującej po wydaniu postanowienia o wznowieniu postępowania. Czynności podejmowane przed wszczęciem postępowania nie są czynnościami procesowymi, wobec czego w ich granicach nie mieści się ewentualne prowadzenie postępowania wyjaśniającego w kwestii zaistnienia przesłanek wznowienia i ponownego rozpoznania sprawy. Z tego względu, w ocenie Sądu, bezzasadny był również wniosek skarżącego o dopuszczenie dowodu z akt prokuratury na okoliczność prowadzenia śledztwa. Zaskarżone postanowienie nie dotyczyło bowiem kwestii merytorycznych, a Sąd dokonując oceny w niniejszej sprawie nie miał istotnych wątpliwości, które wymagałyby wyjaśnienia. Zaznaczyć przyjdzie, że postępowanie sądowoadministracyjne nie służy wyjaśnianiu okoliczności faktycznych sprawy. Wnioski o przeprowadzenie przez sąd dowodów z przesłuchań nie mogły być natomiast uwzględnione z uwagi na brak podstaw prawnych w tym zakresie. Na podstawie art. 106 § 3 p.p.s.a., sąd może bowiem z urzędu lub na wniosek stron przeprowadzić dowody uzupełniające jedynie z dokumentów. Nie jest zatem umocowany do przeprowadzania dowodów z przesłuchań.
Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że skarga nie ma uzasadnionych podstaw i na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.