Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Opola w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2016 r. sprawy ze skargi B. W. i E. W. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 26 lutego 2015 r., Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części § 5 pkt 19 karty terenu nr [...] podpunkt 3 lit. b, obejmującej działkę nr a k.m. [...], obręb [...]; oraz w części graficznej stanowiącej załącznik nr 1 do zaskarżonej uchwały, w jakiej na działce nr a k.m. [...], obręb [...] wyznacza ciąg pieszo-rowerowy, 2) zasądza od Gminy Opole na rzecz B. W. i E. W., solidarnie; kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/11

Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi skarga B. W. i E. W. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 26 lutego 2015 r., Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w [...].

Podjęcie uchwały poprzedziły następujące czynności:

Uchwałą z dnia 4 lipca 2013 r., Nr [...], Rada Miasta Opola postanowiła o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w [...]. Po zawiadomieniu o powyższym i poinformowaniu o prawie składania wniosków i uwag do planu, zgodnie z wymogami art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, ze zm.) - zwanej dalej ustawą i art. 39 ust. 1 w związku z art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013, poz. 1235, ze zm.) - zwanej dalej ustawą o udostępnieniu informacji o środowisku oraz po rozpatrzeniu złożonych wniosków, Prezydent Miasta Opola sporządził projekt planu i uzyskał wymagane przepisami ustawy opinie i uzgodnienia. Następnie, po wprowadzeniu niezbędnych zmian, ogłosił o wyłożeniu - w dniach od 1 grudnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. - projektu planu do publicznego wglądu, o czym ogłoszono, zawiadamiając o możliwości składania wniosków i uwag do tego projektu (zgodnie z art. 17 pkt 1 ustawy oraz art. 39 ust. 1 w związku z art. 54 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku) i o przeprowadzeniu w dniu 17 grudnia 2014 r. dyskusji nad przyjętymi w nim rozwiązaniami. Prezydent Miasta Opola, na podstawie art. 17 pkt 12 ustawy, zarządzeniem z dnia 28 stycznia 2015 r., nr [...], w sprawie rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w [...], uwzględnił jedyną uwagę wniesioną do projektu planu. Na sesji w dniu 26 lutego 2015 r., Rada Miasta Opola, podjęła stanowiącą przedmiot zaskarżenia uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w [...]. Do części tekstowej planu załączony został rysunek planu w skali 1 : 1000.

Pismem z dnia 2 października 2015 r. skarżący, reprezentowani przez radcę prawnego, wezwali Radę Miasta Opola do usunięcia naruszeń prawa wynikających z przedmiotowej uchwały, które w sposób rażący i nieusprawiedliwiony naruszają ich prawo własności nieruchomości. W uzasadnieniu wskazali, iż wskutek podjęcia przedmiotowej uchwały doszło do krzywdzącego dla nich zakwalifikowania posiadanej przez nich działki nr a jako tereny zielone, w strefie oznaczonej w planie symbolem 2Z, co miało wpływ na drastyczne obniżenie jej wartości. Wywodzili, iż taka kwalifikacja tego terenu obejmuje zakaz lokowania na nim budynków, co pozbawia ich jako właścicieli działki nr a możliwości posadowienia na niej jakiegokolwiek budynku. Wobec powyższego, w ich ocenie, doszło do naruszenia art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121.), dalej zwanej k.c. oraz art. 64 ust. 3 i 31 ust. 3 Konstytucji. Ponadto podkreślili, iż w bezpośrednim sąsiedztwie posiadanej przez nich działki nr a znajduje się inna działka, której część została wyodrębniona i zakwalifikowana jako działka pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Strona 1/11