Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 lipca 2011 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie sądowoadministracyjnej stanowi decyzja Wojewody Opolskiego z dnia [...], nr [...] uchylająca decyzję Burmistrza Miasta Brzeg z dnia [...], nr [...] i orzekająca o wymeldowaniu A. K. wraz z małoletnimi dziećmi: D. K., K. K. i O. K. z pobytu stałego przy ul. [...] w B.
Wydanie zaskarżonej decyzji zapadło w następującym stanie faktycznym:
Wnioskiem z dnia 22 października 2010 r. G. K. wystąpił do Burmistrza Miasta Brzeg o wymeldowanie byłej żony A. K. wraz małoletnimi dziećmi z pobytu stałego przy ul. [...] w B. Uzasadniając przedmiotowy wniosek wyjaśnił, że jego była żona wyprowadziła się z przedmiotowego lokalu we wrześniu 2010 r., gdyż zakupiła mieszkanie i złożyła w ADM-ie pismo, że nie mieszka pod wskazanym adresem. Do przedmiotowego wniosku dołączył aneks nr 1 do umowy najmu lokalu z dnia 13 października 2010 r.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Burmistrz Miasta Brzeg działając na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.) oraz art. 104 K.p.a., odmówił wymeldowania A. K. wraz z małoletnimi dziećmi z pobytu stałego przy ul. [...] w B. Relacjonując przebieg postępowania organ przytoczył treść zeznań przesłuchanych w sprawie świadków: A. C., D. F., M. S. oraz wyjaśnień stron. Wskazał, że zwrócono się do Komendanta Straży Miejskiej w B. celem ustalenia faktycznego miejsca pobytu A. K. Z informacji uzyskanej przez Straż Miejską, po przeprowadzeniu rozmów z lokatorami kamienicy przy ul. [...]: M. D. i G. G. wynikało, że A. K. wyprowadziła się z miejsca pobytu stałego. Ponadto organ podniósł, że po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania A. K., w piśmie z dnia 8 listopada 2010 r., wyjaśniła okoliczności opuszczenia mieszkania przy ul. [...] w B. podnosząc, iż nie wyraża zgody na wymeldowanie jej i dzieci z miejsca pobytu stałego. Wskazała, że w 2009 r. orzeczono rozwód stron oraz, że w stosunku do G. K. został wydany wyrok karny skazujący za przestępstwo znęcania się nad rodziną. Nadto nałożono na niego obowiązek podjęcia leczenia odwykowego oraz ograniczono prawa rodzicielskie. Oświadczyła, że została zmuszona do wyprowadzenia się z ich wspólnego mieszkania z uwagi nazachowanie G. K. Celem ustalenia, czy nastąpiło faktyczne i trwałe opuszczenie mieszkania, organ przeprowadził oględziny miejsca zamieszkania A. K. w B. ul. [...], z którego sporządzono protokół. Obecny przy oględzinach G. K. zeznał, że jego była żona przywiozła rzeczy osobiste i wprowadziła się do mieszkania w dniu oględzin. Z kolei A. K. oświadczyła, że od 1 października 2010 r. czasowo przebywa u rodziców i 3 grudnia 2010 r. wymelduje się z mieszkania przy ul. [...]. Dokonujący oględzin stwierdzili, że w miejscu zameldowania na pobyt stały znajdują się rzeczy osobiste A. K. oraz jej dzieci. Uzasadniając swoje stanowisko organ pierwszoinstancyjny podniósł, że nie została spełniona przesłanka, jaką jest trwałe i dobrowolne opuszczenie mieszkania bez wymeldowania się z miejsca pobytu stałego. A. K. wraz z małoletnimi dziećmi nie opuściła lokalu przy ul. [...] dobrowolnie, lecz trudna sytuacja rodzinna zmusiła ją do tego. Wobec powyższego, zdaniem organu, działań strony nie można uznać, za opuszczenie dotychczasowego miejsca stałego pobytu. Powołując się na orzeczenie NSA z dnia 23 kwietnia 2001 r., sygn. akt V SA 3196/00, organ wywodził, że przesłanka opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu stałego w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest spełniona, jeżeli opuszczenie to ma charakter trwały i dobrowolny. Opuszczenie lokalu to dobrowolne wyprowadzenie się z dotychczasowego miejsca pobytu stałego, bez dopełnienia obowiązku meldunkowego. Usunięcie strony z lokalu drodze przymusu fizycznego lub psychicznego bądź uniemożliwienie jej dostępu do lokalu na skutek wymiana zamków w drzwiach, nie może być uznane za opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu.