Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz - spr. Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska Protokolant St. inspektor sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Ł. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 17 marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Kędzierzyn-Koźle z dnia 3 grudnia 2019 r., nr [...], 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego Ł. G. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem niniejszego postępowania jest skarga Ł. G., reprezentowanego przez pełnomocnika adwokata M. Ż. (dalej również "skarżący"), na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu (dalej również "Kolegium" lub w skrócie "SKO") z dnia 17 marca 2020 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Kędzierzyn-Koźle (dalej również jako "organ I instancji") z dnia 3 grudnia 2019 r.
Nr [...] , odmawiającą przyznanie Ł. G. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, wnioskowanego na A. S., ur. [...]
Niniejsza decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wnioskiem z dnia 22 listopada 2019 r. Ł. G. wystąpił do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kędzierzynie-Koźlu o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną siostrą A. S. Decyzją z dnia 3 grudnia 2019 r., Nr [...], działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Kędzierzyn-Koźle, Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych i Pomocy Alimentacyjnej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kędzierzynie-Koźlu, odmówił przyznania Ł. G. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 z późn. zm.; obecnie: Dz. U. z 2020 r. poz. 111 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, Organ wskazał, że nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 1a ustawy, bowiem skarżącemu jako osobie, która nie jest spokrewniona w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, przysługiwałoby prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, gdyby osoba spokrewniona w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki posiadała orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Natomiast zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy ojciec A. S. - L. S. nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Ł. G., działający przez pełnomocnika. W odwołaniu do SKO wskazał, że art. 17 ust. 1a ustawy nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie. Pełnomocnik skarżącego wskazał, że A. S. jest osobą niepełnosprawną, która wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Dalej pełnomocnik podniósł, że przepis art. 17 ust. 1a ustawy nie może mieć zastosowania, gdyż na gruncie przedmiotowej sprawy należy mieć na względzie cel regulacji zawartej we wskazanych przepisach, tj. przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego osobom, które rzeczywiście sprawują opiekę nad bliskimi osobami niepełnosprawnymi i wymagającymi takiego wsparcia. Wobec powyższego wniósł o uchylenie całości zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez przyznanie Ł. G. prawa do świadczenia.
Decyzją z dnia 17 marca 2020 r. SKO utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przytoczono przepisy dotyczące przyznania świadczeń pielęgnacyjnych dla osób rezygnujących z pracy z powodu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny. Następnie Kolegium podniosło, że osobą, która w pierwszej kolejności jest zobowiązana do spełnienia względem A. S. obowiązku alimentacyjnego jest jej ojciec L. S., stosownie do art. 132 ustawy z dnia 25 luty 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086 z późn. zm.), zwany dalej k.r.o. Kolegium podkreśliło przy tym, że obowiązujące przepisy dopuszczają możliwość przyznania innym członkom świadczenia pielęgnacyjnego nad osobą niepełnosprawną, ale tylko w sytuacji, gdy obciążony obowiązkiem alimentacyjnym członek rodziny sam jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności. Wskazana okoliczność zdaniem Kolegium, nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, stąd odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego Ł. G. była zasadna.