Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) Asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2006r. sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) określa, że zaskarżone postanowienie w całości nie podlega wykonaniu.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A. K. jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...], podjęte na podstawie art. 134 Kodeksu postępowania administracyjnego, którym stwierdzono po stronie skarżącej uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia [...], nr [...], wydanej w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w formie zasiłku rodzinnego, dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dzieci oraz dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego na M. i P. K.
W uzasadnieniu podniesiono, że skarżąca złożyła odwołanie w dniu 30 grudnia 2005 r., tj. po upływie czternastodniowego terminu z art. 129 § 1 i 2 KPA, pomimo właściwego pouczenia w uzasadnieniu decyzji podjętej w I instancji. Wskazano też, iż w sprawie zastosowano doręczenie zastępcze do rąk sąsiadki W. H., a czternastodniowy termin do wniesienia odwołania należało liczyć od dnia tego doręczenia zastępczego, tj. od dnia 15 grudnia 2005 r.
W skardze A. K. podniosła, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy skierowała do organu z nieznacznym, bo jednodniowym przekroczeniem terminu. Wyjaśniła okoliczności związane z nagłą śmiercią męża, które w jej ocenie usprawiedliwiały przekroczenie terminu, stwierdzając, że decyzję organu I instancji sąsiadka doręczyła jej po świętach Bożego Narodzenia a odwołanie zostało sporządzone i wniesione niezwłocznie po tym fakcie. Ponadto podniosła, iż decyzja organu jest dla niej krzywdząca, gdyż nie uwzględnia trudnej sytuacji życiowej i materialnej, w jakiej wraz z dziećmi się znalazła.
Organ wnosił o oddalenie skargi, podtrzymując dotychczasowe wywody oraz wskazując, iż skarżąca przyznała wniesienie odwołania po terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rzeczą sądu administracyjnego jest sprawowanie - w toku postępowania przed nim - kontroli pod względem zgodności z prawem. Inaczej mówiąc, zgodnie z wiążącą sąd dyrektywą ustawową, winien on w każdej rozpoznawanej sprawie posługiwać się kryterium legalności. Zasada ta odnosi się do zaskarżonego aktu, a nie postępowania organów w ogólności. Zakreślone ustawowo granice poprzez właśnie to kryterium nie pozwalają na badanie przez sąd administracyjny ani celowości, ani tym bardziej słuszności podjętej decyzji czy postanowienia, ale też z drugiej strony Sąd w zakresie swojego działania nie jest związany ani zarzutami ani wnioskami skargi (art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej PPSA).
W świetle powyższego pomimo nietrafności podnoszonych przez stronę zarzutów natury celowościowej, skargę należało uwzględnić.
Przechodząc do oceny zgodności z prawem zaskarżonego postanowienia, należało stwierdzić, iż dotyczyło ono wyłącznie stwierdzenia uchybienia do wniesienia odwołania i nie załatwiało sprawy merytorycznie. Dlatego też w trybie sądowej kontroli zasadności zastosowania przepisu art. 134 KPA, nie podlegają weryfikacji zarzuty związane z merytorycznym rozstrzygnięciem organu I instancji.