Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 lipca 2019 r. sprawy ze skargi D. G. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu z dnia 17 kwietnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzję Dyrektora Zakładu Karnego w [...] z dnia 15 stycznia 2019 r., nr [...], 2) zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu na rzecz D. G. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez D. G. (zwanego dalej "skarżącym"), jest decyzja Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu (dalej: "organ odwoławczy", "Dyrektor"), z dnia 17 kwietnia 2019 r., znak: [...], utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Zakładu Karnego w [...] z dnia 15 stycznia 2019 r., nr [...], wydaną w sprawie wezwania skarżącego do zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszowi Służby Więziennej z tytułu braku mieszkania w łącznej kwocie 443,68 zł.
Skarga została wniesiona w następującym, wynikającym z akt sprawy, stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją personalną z dnia 28 października 2014 r. Dyrektor przeniósł z urzędu skarżącego, pełniącego służbę w Zakładzie Karnym w [...] na stanowisku [...] do pełnienia służby na stanowisku [...] Zakładu Karnego w [...]. Skarżący zamieszkiwał wówczas i zamieszkuje do chwili obecnej w [...], przy ul. [...]. W dniu 15 grudnia 2014 r. wystąpił on o przyznanie mu równoważnika z tytułu braku mieszkania w miejscu pełnienia służby i decyzją (w formie pisma) z dnia 15 grudnia 2014 r. Dyrektor Zakładu Karnego w [...], działając na podstawie art. 178 ust. 2 i art. 179 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (aktualnie: Dz. U. z 2018 r., poz. 1542 ze zm.), zwanej dalej ustawą, oraz § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 lipca 2010 r. w sprawie równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszowi Służby Więziennej z tytułu braku mieszkania (Dz. U. nr 137, poz. 920), dalej: rozporządzenie, przyznał mu ten równoważnik w wysokości 8,85 zł dziennie począwszy od dnia 1 listopada 2014 r., wskazując dodatkowo mechanizm corocznej waloryzacji świadczenia i dzień jego wypłaty w kolejnych miesiącach.
Rozkazem personalnym z dnia 12 października 2018 r., nr [...], Dyrektor, działając na podstawie art. 70 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy, delegował skarżącego na okres od dnia 15 października 2018 r. do dnia 14 kwietnia 2019 r. do czasowego pełnienia służby na stanowisku [...] w Areszcie Śledczym w [...].
Decyzją (w formie pisma) z dnia 4 grudnia 2018 r., znak [...], Dyrektor Zakładu Karnego w [...] na podstawie art. 180 ust. 2 i art. 192 pkt 4 ustawy, wstrzymał skarżącemu z dniem 15 października 2018 r. wypłatę przedmiotowego równoważnika. Następnie opisaną na wstępie decyzją z dnia 15 stycznia 2019 r. wezwał skarżącego do zwrotu nienależnie pobranego równoważnika w kwocie 443,68 zł. Decyzję oparto na przepisach art. 178 ust. 1 i art. 181 ust. 1 ustawy oraz § 4 rozporządzenia oraz uzasadniono ją pełnieniem przez skarżącego służby od dnia 15 października 2018 r. w miejscowości, w której posiada tytuł do lokalu mieszkalnego (w [...]).
W wyniku rozpoznania odwołania skarżącego, który wskazywał, że nie doręczono mu decyzji o przeniesieniu do pełnienia służby w Areszcie Śledczym w [...] oraz, że od 11 października 2018 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim, Dyrektor utrzymał powyższe rozstrzygnięcie w mocy. W uzasadnieniu podniósł, że zgodnie z art. 178 ustawy równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania przysługuje funkcjonariuszowi Służby Więziennej tylko wówczas, gdy nie posiada on w miejscu pełnienia służby tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego lub domu, co w przypadku skarżącego, po skierowaniu go do służby w [...] nie miało miejsca. Posiada on tytuł prawny do lokalu w [...] przy ul. [...] i w lokalu tym zamieszkuje. Podniósł też, że skarżący wiedział o wydanej decyzji o przeniesieniu go do pracy w [...] z rozmowy telefonicznej z dnia 12 października 2018 r., potwierdzonej notatką służbową inspektora ds. kadr w Zakładzie Karnym w [...]. Podobnie w piśmie z dnia 29 listopada 2018 r., skierowanym do Wyższego Przełożonego Dyscyplinarnego Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu, przyznał on, że posiadał informację o skierowaniu go do innej jednostki. Organ odwoławczy wskazał ponadto pismo Dyrektora ZK w [...] z dnia 4 grudnia 2018 r., doręczone skarżącemu w dniu 27 grudnia 2018 r., w którym zawarto informację o delegowaniu do czasowego pełnienia służby w AŚ w [...] oraz pismo skarżącego z dnia 17 grudnia 2018 r. skierowane do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, w którym potwierdza on swoją wiedzę o delegowaniu go do służby w AŚ w [...]. W dalszej części uzasadnienia organ odwoławczy przedstawił mechanizm wyliczenia nienależnie pobranego przez skarżącego równoważnika, wskazując, że po waloryzacji wynosił on 9,44 zł dzienne i obejmuje on 47 dni w okresie od 15 października do 30 listopada 2018 r.