Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w Nysie w przedmiocie Radnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska (spr ) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Asesor Sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant Referent - stażysta Mariola Górska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2006 r. sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Powiatu w Nysie z dnia 25 listopada 2005 r. nr XXXII/367/05 w przedmiocie Radnego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie strona 1/4

Uchwałą z dnia 28 października 2005 r., nr XXXI/353/05, Rada Powiatu w Nysie, na podstawie art. 190 ust. 2 w związku z art. 190 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U z 2003 r. Nr 159, poz. 1547 ze zm.), stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego powiatu nyskiego J. S., w związku ze złożoną rezygnacją.

Następnie, w związku z uchwała z dnia 28 października 2005 r., na podstawie art. 194 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547 ze zm.), Rada Powiatu w Nysie podjęła, w dniu 25 listopada 2005 r., uchwałę nr XXXII/367/05, o wstąpieniu Z. G. w skład Rady Powiatu w Nysie.

Pismem z dnia 13 kwietnia 2006 r., Wojewoda Opolski, na podstawie art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na uchwałę Rady Powiatu w Nysie z dnia 25 listopada 2005 r., nr XXXII/367/05. W skardze tej, podnosząc zarzut istotnego naruszenia prawa organ wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz wstrzymanie jej wykonania w całości. Powołując się na treść korespondencji z Radą Powiatu, jako nie budzący wątpliwości uznał fakt, iż przed podjęciem zaskarżonej uchwały rada nie ustaliła, czy w stosunku do radnego Z. G. nie zachodziła przesłanka o której mowa w art. 190 ust. 1 pkt 4 ordynacji, czym uchybiła obowiązkowi określonemu w art. 194 ust. 1 ordynacji. Wojewoda wskazał, iż stosownie do art. 194 ust. 1 przed podjęciem uchwały o objęciu mandatu, rada winna była sprawdzić, czy kolejny na liście wyborczej kandydat utracił prawo wybieralności i czy jest skazany prawomocnym wyrokiem sądu, orzeczonym za przestępstwo umyślne. Dopiero bowiem w przypadku kumulatywnego wykluczenia wymienionych przesłanek rada uprawniona była do podjęcia zaskarżonej uchwały. W ocenie organu nadzoru, w niniejszej sprawie ów warunek nie został spełniony. Pomimo bowiem, iż Z. G. nie utracił prawa wybieralności, w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały istniała negatywna przesłanka przesadzająca o braku możliwości objęcia przez niego mandatu radnego, która określona była w art. 190 ust. 1 pkt 4 Ordynacji. Powołując się na informację z Krajowego Rejestru Karnego Wojewoda wskazał, iż Z. G. skazany został m. in. za popełnienie przestępstwa z art. 205 § 1 kk/ z 1969 r. oraz z art. 284 § 3, art. 284 § 2 kk/ obowiązującego. Jednocześnie stwierdził, iż charakter przestępstwa określonego w art. 205 § 1 kk/ z 1969 r., wskazuje na to, że może być ono popełnione wyłącznie z winy umyślnej. Co do wyroku skazującego Z. G. za przestępstwo z art. 284 § 2 kk, przy zastosowaniu okoliczności z art. 284 § 3 kk, skarżący zaznaczył z kolei, iż w myśl stanowiska SN wyrażonego w jednym z jego wyroków, w stosunku do wszystkich wypadków przestępstw mniejszej wagi przewidzianych w ustawodawstwie karnym znajduje wyłącznie zastosowanie wina umyślna. Wobec tego, iż w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały, wyroki skazujące były prawomocne, a skazanie co do obydwu przestępstw popełnionych przez Z. G. nie uległo zatarciu, Wojewoda uznał, iż uchwała podjęta została z istotnym naruszeniem prawa.

Strona 1/4